Ανάμεσα στα πολλά και σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν σήμερα την κοινωνία μας και απαιτούν άμεση αντιμετώπιση εντάσσεται-και μάλιστα σε πρωταρχική θέση- και ο σχολικός εκφοβισμός, η σχολική βία και η επιθετικότητα.
Είναι θεμελιακής σημασίας ζήτημα, αφού σχετίζεται με τα παιδιά μας και την υγιή συναισθηματική και ψυχολογική τους ανάπτυξη, με τις ανησυχίες τους, τους φόβους τους, τις πικρίες τους, τα «θέλω» τους, τις απογοητεύσεις τους, τις επιθυμίες τους, τις προσδοκίες τους, τις γενικότερες αναζητήσεις τους.
Επίσης, τους περιορισμούς που τους θέτει το οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον, την ιδιαίτερη εξελικτική φάση ανάπτυξης στην οποία βρίσκονται, τα προσωπικά τους προβλήματα σε συνδυασμό με την προσπάθεια να κάνουν σεβαστή την προσωπικότητά τους, να επιβάλλουν την κυριαρχία τους στον χώρο και να θωρακίσουν και προστατεύσουν τον εαυτό τους, καθώς και άλλα πολλά.
Σοβαρότατο λοιπόν το θέμα της επιθετικότητας στα σχολεία σήμερα με τεράστιες διαστάσεις και αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς.
- Αρχικά θα μπορούσαν να γίνουν οργανωμένα επιμορφωτικά σεμινάρια σε γονείς, δασκάλους, καθηγητές και γενικότερα σε όσους σχετίζονται με τα παιδιά, για την πρόληψη και αντιμετώπιση φαινομένων τέτοιου είδους.
- Αποφεύγουμε βίαιες αντιδράσεις και συμπεριφορές, γιατί η βία γεννάει συνήθως βία, που μακροπρόθεσμα είναι δυνατόν να αναπαραχθεί στο σχολικό χώρο.
- Πρέπει να θέτουμε όρια στα παιδιά μας για το τι μπορούν και τι δεν επιτρέπεται να κάνουν. Τι είναι θεμιτό και τι όχι. Τι είναι σωστό και σεβαστό και τι επικριτικό.
- Θα πρέπει να είμαστε σταθεροί στις απόψεις μας και στις τοποθετήσεις μας απέναντί τους και όχι να διατυπώνουμε ασαφείς και ασυνεπείς κρίσεις.
- Θα πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό όταν κρίνουμε ότι μια κατάσταση έχει βγει εκτός ελέγχου και υπάρχει μια γενικότερη δυσφορία.
- Σε περίπτωση έντονης έκρηξης θυμού προσπαθούμε να ηρεμήσουμε το παιδί και καλούμε άμεσα βοήθεια.
- Θα πρέπει να είμαστε συναισθηματικά κοντά στα παιδιά μας και τα παιδιά να το εισπράττουν αυτό, για να μπορούν να μας μιλάνε ελεύθερα για το τι συμβαίνει στο σχολικό χώρο.
- Να έχουμε στενή επαφή με τους σχολικούς ιθύνοντες και τους υπεύθυνους της τάξης των παιδιών μας.
- Προσφέρουμε θετικά κίνητρα και διεξόδους στα παιδιά με τη συμμετοχή τους σε διάφορες δραστηριότητες της προτίμησής τους και εκδηλώσεις κάθε είδους, γεγονός που θα τα βοηθήσει να εκτονώνουν τη συσσωρευμένη ενέργειά τους, κυρίως στη δύσκολη φάση της εφηβείας.
- Αποφεύγουμε, όσο μπορούμε, να έρχονται οι νέοι μας σε επαφή με ερεθίσματα αρνητικά( βίαια τηλεοπτικά έργα, παιχνίδια έντονα ανταγωνιστικά κ. ά.)που είναι δυνατόν μακροπρόθεσμα να μιμηθούν και να αναπαράγουν σε δεδομένη στιγμή και υπό κατάλληλες συνθήκες.
- Τέλος, διδάσκοντας τα παιδιά μας με το σταθερό παράδειγμά μας ως πρότυπα και θετικοί ενισχυτές, με ειλικρίνεια, υπευθυνότητα, κατανόηση πολλή αγάπη και συναισθηματική θαλπωρή, θεωρώ ότι έχουμε λειάνει το έδαφος, ώστε σε δεδομένη στιγμή να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία προκύψει με τα παιδιά μας και να βγούμε νικητές Της Σοφίας Σκλείδα
Το παρατηρητήριο θα δέχεται καταγγελίες και θα καταγράφει περιστατικά σχολικής βίας, ώστε στη συνέχεια να οργανωθούν οι αρμόδιοι εκπαιδευτικοί φορείς αναφορικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος. «Μέχρι τώρα δεν υπήρχε μια επίσημη καταγραφή αναφορικά με το φαινόμενο. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούμε πλέον να έχουμε στοιχεία και απτά παραδείγματα, ώστε να συζητούμε επί πραγματικών γεγονότων και να γνωρίζουμε ακριβώς το μέγεθος και το βαθμό του προβλήματος» σχολίασε ο αντιπεριφερειάρχης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, Μίμης Φωτόπουλος.
Ο ίδιος εκτίμησε ότι στις προθέσεις του υπουργείου είναι η δημιουργία του παρατηρητηρίου από τον ερχόμενο μήνα και σε πανελλαδικό επίπεδο. «Εμείς από την πλευρά μας θα βοηθήσουμε και θα στηρίξουμε με κάθε τρόπο την προσπάθεια που κάνει το υπουργείο, όπως κάναμε και μέχρι τώρα με την οργάνωση σχολικών αθλητικών και εκπαιδευτικών εκδηλώσεων για το θέμα της σχολικής βίας» πρόσθεσε.
