Σε ένα παιχνίδι που σχεδόν όλα πήγαν από την αρχή στραβά, η Εθνική έβγαλε στην επιφάνεια τα στοιχεία που την έφεραν μέχρι τη Βραζιλία και κατάφερε να πάρει ισοπαλία 0-0 από την Ιαπωνία, αποτέλεσμα που την αφήνει ζωντανή στο παιχνίδι της πρόκρισης.
Κορυφαίοι για την ομάδα του Σάντος οι Μανωλάς, Καρνέζης, Μανιάτης, Παπασταθόπουλος αλλά και ο ακούραστος Καραγκούνης, αν και από τη στιγμή που έμεινε με παίκτη λιγότερο εξ αιτίας της αποβολής του Κατσουράνη, δεν υπήρξε ποδοσφαιριστής που να υστέρησε.
Πλέον η υπόθεση «πρόκριση» παραμένει ανοιχτή, αλλά για να έρθει θα χρειαστεί νίκη επί της Ακτή Ελεφαντοστού και παράλληλα (για να μην μπλέξουμε με ισοβαθμίες που αυτήν τη στιγμή δεν ευνοούν) να μην τα καταφέρει η Ιαπωνία κόντρα στην (αδιάφορη αφού έχει ήδη περάσει) Κολομβία.
Η βαθμολογία του ομίλου:
Κολομβία 6 (5-1)
Ακτή Ελεφαντοστού 3 (3-3)
Ιαπωνία 1 (1-2)
Ελλάδα 1 (0-3)
Η επόμενη αγωνιστική:
23/6 23.00 Ελλάδα-Ακτή Ελεφαντοστού
23/6 23.00 Ιαπωνία-Κολομβία
Το ματς
Ακόμη και οι «κατάσκοποι» των Ιαπώνων, οι άνθρωποι δηλαδή που από τη μέρα της κλήρωσης των ομίλων παρακολουθούν τα παιχνίδια της Εθνικής, θα πρέπει να παραξενεύτηκαν από την εικόνα της ομάδας του Σάντος.
Φυσικά, δεν θα περίμενε κανείς από τους Έλληνες να αλλάξουν αίφνης τρόπο παιχνιδιού τους και να αρχίσουν να επιτίθενται κατά κύματα, αλλά σίγουρα το… κατενάτσιο –είτε από ανάγκη, είτε από επιλογή- του πρώτου ημιχρόνου δεν ήταν και ό,τι ελκυστικότερο θα μπορούσε να παρουσιάσει ως θέαμα η «γαλανόλευκη».
Αποφασισμένη να παραχωρήσει γήπεδο και να χτυπήσει στην κόντρα η Εθνική, επέτρεψε στον Χόντα και την παρέα του να διατηρούν συνεχώς την μπάλα στα πόδια τους, παρουσιάζοντας ένα… τίκι-τάκα ασιατικού τύπου (70%-30% κατοχή μπάλας και 299-70 οι σωστές πάσες), χωρίς αυτή η χαοτική διαφορά να μεταφραστεί ποτέ σε φάσεις για γκολ.
Όταν μετά το 3-0 από την Κολομβία ο Σάντος κατάστρωνε τα σχέδιά του, προφανώς κάποιος του έκανε βουντού (άλλωστε στη Βραζιλία υπάρχει μεγάλη παράδοση σε τέτοιου τύπου δοξασίες. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός πως οι είδε τους δύο ανθρώπους στους οποίους εμπιστεύτηκε θέση βασικού απέναντι στους Ιάπωνες να αποχωρούν πριν καν συμπληρωθεί το πρώτο μέρος. Ο Μήτρογλου βγήκε σφαδάζοντας, προδομένος από τραυματισμό και λίγο αργότερα η αποβολή του Κατσουράνη με δεύτερη κίτρινη (που θα όφειλε ως παίκτης με τεράστια εμπειρία να αποφύγει) ανάγκασε τον Πορτογάλο να θυσιάσει και τον Φετφατζίδη…
Με Γκέκα και Καραγκούνη πλέον στον αγωνιστικό χώρο και αριθμητικό μειονέκτημα η άμυνα και η… προσευχή αποτέλεσαν μονόδρομο απέναντι σε μια ομάδα που τουλάχιστον στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν έδειχνε τίποτα εξωπραγματικό και ανίκητο, όπως απέδειξε και η μεγαλύτερη ευκαιρία που ήρθε από πόδια Έλληνα ποδοσφαιριστή, του Τοροσίδη, που έμεινε να κοιτά απορημένος την… πτήση του Καβασίμα προκειμένου να αποκρούσει το εκπληκτικό του σουτ.
Όσο ο Καρνέζης έδειχνε σταθερότητα κάτω από τα δοκάρια, ο Μανιάτης ήλεγχε τις διαδρομές του Χόντα και οι κεντρικοί αμυντικοί δεν άφηναν τον Οσάκο να γίνει απειλητικός, η ελπίδα πως μια ελληνική αντεπίθεση ή μια στημένη φάση θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική γινόταν ο… 11ος παίκτης της Εθνικής.
Κάποτε το είχε πει ο Βασίλης Δανιήλ (και παραδόθηκε σε αιώνια.. χλεύη) αλλά συνέβη για μια φορά ακόμη. Η ομάδα που έμεινε με παίκτη λιγότερο, η Ελλάδα δηλαδή, έβγαλε περισσότερη ψυχή και με το 4-4-1 που γινόταν 4-2-3 στην επίθεση, τα έδωσε όλα προκειμένου να κρατήσει τουλάχιστον την ισοπαλία που θα τη διατηρούσε ζωντανή για την πρόκριση.
Δύο φορές όλες κι όλες έφτασαν μια ανάσα από το γκολ οι αντίπαλοι της Εθνικής και αυτό συνέβη μόνο όταν η κόπωση έκανε την εμφάνισή της κι ενώ λίγο νωρίτερα ο Γκέκας έχασε την ευκαιρία να γίνει ήρωας. Στην κεφαλιά του διεθνούς επιθετικού, δυστυχώς, ο Καγκασίμα είχε και πάλι εντυπωσιακή απάντηση.
Αποτελούν ποδοσφαιρικά κλισέ, μα είναι οι μόνες εκφράσεις που μπορούν να περιγράψουν τα τελευταία λεπτά του αγώνα. Με ηρωισμό και… ελληνική ψυχή, η εξαιρετική καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς αμυντική τετράδα (πεντάδα αν βάλουμε μέσα και τον πολύ καλό Καρνέζη) συνεπικουρούμενη από όλους τους υπόλοιπους που έδωσαν τα πάντα μέσα στο γήπεδο προσπάθησε και κατάφερε να αποκρούσει το μπαράζ επιθέσεων των αντιπάλων.
Έτσι, διατηρήθηκε στο κόλπο της πρόκρισης παρά το γεγονός πως τη στιγμή που έμενε με δέκα ελάχιστοι της έδιναν την παραμικρή πιθανότητα όχι μόνο για να αποφύγει την ήττα αλλά ενδεχομένως και το διασυρμό.
