Τι σημαίνει τελικά “απεργία”?
Και πώς μπορούμε μέσα από αυτήν να πετύχουμε τους στόχους μας?
Διαβάστε παρακάτω τι μας προτείνει ένας συμπολίτης μας
Απεργώ – Δεν παράγω – Δεν καταναλώνω
Τι σημαίνει αυτό;
Πως δεν θα πάω στο φαρμακείο, να πάρω το φάρμακό μου;
Δεν θα πάω να πιω καφέ;
Αν πεινάω, δεν θα αγοράσω να φάω;
Όχι.
Σημαίνει, όμως,
πως δεν θα πάω στο σουπερμάρκετ, σήμερα, αν δεν χρειάζεται.
Δεν θα πάω στο πολυκατάστημα, για τις εκπτώσεις.
Αφού μου φτάνουν τα τσιγάρα.. άστο… ούτε στο περίπτερο.
Δεν θα πάω να δω εκείνο το ρούχο, σήμερα.
Ούτε θα πάω για να ρωτήσω, για εκείνο το πράμα…
Ούτε θα παώ στον ΟΑΕΔ, στην τράπεζα, στην εφορία.
Ημέρα απεργίας.
Όχι μόνο δεν θα δουλέψω,
αλλά θα αποφύγω να καταναλώσω κιόλας,
αν δεν είναι απολύτως απαραίτητο.
Θα καταλάβει έτσι η διοίκηση του πολυκαταστήματος,
που τρομοκρατούσε τους εργαζόμενους, για να μην απεργήσουν,
πως, σήμερα, όσοι λιγότεροι απήργησαν,
τόσο μεγαλύτερο θα είναι το παθητικό της.
Καλύτερα να το κλείσει, για σήμερα, το μαγαζί.
Θα καταλάβει ο μικρότερος καταστηματάρχης,
πως σήμερα, ημέρα απεργίας,
καλύτερα να σβήσει τα φώτα της βιτρίνας.
Τζάμπα θα καίνε.
Δεν πρόκειται, σήμερα, να πατήσει κανείς στο μαγαζί του.
Και αν θέλει να με καλοπιάσει, σαν πελάτη,
όταν θα περάσω με το αυτοκίνητο, απ’ έξω,
καλύτερα να το δω εντελώς κλειστό,
κι με ένα μεγάλο πανό συμπαράστασης,
του εμπορικού συλλόγου προς τους απεργούς εργάτες.
Θα καταλάβει ο απεργοσπάστης, στο σούπερ-μάρκετ,
που θα είναι τρεις και ο κούκος,
πως είναι μόνος του.
Οι καταναλωτές είναι με τους απεργούς,
όχι με τους απεργοσπάστες.
Και εγώ που δεν εργάζομαι…
ο άνεργος, η άνεργη, η νυκοκοιρά, ο συνταξιούχος, η φοιτήτρια,
ο φαντάρος, ο ανάπηρος, ο αδειούχος, τα μαθητούδια,
ναι, ακόμη και ο μικροεισοδηματίας, και ο μικροβιοτέχνης,
και ο μικρομαγαζάτορας….
με αυτή την «απλή»* συμβολική κίνηση,
δηλώνω προς όλες τις κατευθύνσεις…
… προς τους απεργούς (πρώτα απ’ όλα )
… προς τους εργοδότες
… προς τους κυβερνόντες
… προς όλη την κοινωνία
δηλώνω, πως είμαι με του απεργούς!
Ημέρα απεργίας
Δεν παράγω – Δεν καταναλώνω
