Με νομοθετική ρύθμιση (παρ. 1 του άρθρου 7 του Ν. 3454/2006) η ημέρα της πολύτεκνης οικογένειας εορτάζεται, από τον πολυτεκνικό κόσμο της χώρας, την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου δηλαδή σήμερα Κυριακή 4 Νοεμβρίου.
Τώρα θα μου πείτε άλλη μια γιορτή χωρίς περιεχόμενο και ουσία , έτσι για να ‘χουμε να λέμε…
Και δεν έχετε άδικο…
Με αφορμή όμως αυτή τη “γιορτή” θα θέλαμε να θέσουμε κάποια ερωτήματα.
Γιατί λοιπόν κάποιος να κάνει παιδιά και μάλιστα πολλά, όταν δεν ξέρει ούτε το ένα αν μπορεί να αναθρέψει σωστά από όλες τις απόψεις.
Και δεν εννοούμε μόνο το “τι θα το ταϊσει” (χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι είναι η αρχή των πάντων η τροφή).Εννοούμε το πώς θα μεγαλώσει ένα ή και περισσότερα σε μια κοινωνία που τα παιδιά κατάντησαν να είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης από άποψη εκπαίδευσης,κοινωνικής φροντίδας,υγείας, επαγγελματικής αποκατάστασης.Πώς θα πάμε μπροστά ως λαός όταν δεν μπορούμε να παρέχουμε τα καλύτερα στο νέο αίμα, στο μέλλον αυτού του τόπου?
Είμαστε λίγοι και θα γίνουμε ακόμα λιγότεροι μέσα στη χώρα μας …και τονίζω πως δεν έχουμε ρατσιστική διάθεση. Ζητάμε από τα νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά -και όχι μόνο ένα- αλλά είναι σαν να καλούμε κάποιον στο σπίτι μας για φιλοξενία και μετά ούτε “καλημέρα” δεν του λέμε….
Έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε παιδιά σε αρκετά μεγάλη ηλικία συνειδητά μπας και προλάβουμε πιο μπροστά να “δημιουργηθούμε”. Και καθώς φαίνεται πλέον αυτό είναι ένα όνειρο απατηλό.
Κάνουμε ένα παιδί -άντε το πολύ δύο -και κάνουμε και το σταυρό μας για την επαύριο….
Νομίζω, όμως, πως όσοι είμαστε γονείς και μάλιστα όσοι έχουμε παραπάνω από ένα παιδί ξέρουμε ότι θα δυσκολευτούμε αλλά βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι η είμαστε τυχεροί που πήραμε τη μεγάλη και δύσκολη απόφαση!
Ακολουθούν κάποια “σοφά λόγια” -έτσι για να ευθυμήσουμε αλλά και για να αισιοδοξήσουμε!
- Πώς λέγεται μια οικογένεια με τρία παιδιά; Τρίαθλον.
Paul Carvel, 1964-, Βέλγος συγγραφέας & γνωμικογράφος
Κικέρων |(Ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός ) | 106-43 π.Χ.
Δανέζικη παροιμία |
|