Το σουβλάκι είναι μέρος της νεοελληνικής κουλτούρας εδώ και χρόνια. Ισως δεν γνωρίζατε όμως ότι η συνταγή του προέρχεται από την αρχαία Eλλάδα.
Από τους Αρχαικούς χρόνους ήδη υπάρχουν αναφορές στο κρέας με σούβλα και υπάρχουν επίσης αναφορές και στον Ομηρο ακόμα. Ανασκαφές στην Σαντορίνη έφεραν στο φως κατασκευές με υποδοχές για barbeque όπου οι κατοίκοι έψηναν το κρέας σε μικρές σούβλες και όπως φαίνεται από αυτήν την ανακάλυψη αλλά και γραπτά ότι το σουβλάκι ήταν πολύ αγαπητό έδεσμα στην καθημερινή ζωή του Αρχαίου Ελληνα.
Στους Δειπνοσοφιστές του Αθηναίου ο Ηγήσιππος στον Οδηγό Μαγειρικής του με συνταγές αναφέρεται σε ένα παρόμοιο έδεσμα με την ονομασία κάνδαυλος που έμοιαζε με το σουβλάκι καθώς αποτελούνταν από κομμάτια ψητού κρέατος, τυριού και πίττας αλλά και άνιθου και σερβίρονταν με ζουμί.
Σε άλλα σημεία αναφοράς της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας το σουβλάκι αναφέρεται ως οβελίσκος (μικρή σούβλα) και αναφέρεται από τον Αριστοφάνη, τον Ξενοφώντα και τον Αριστοτέλη.
Στην Βυζαντινή περίοδο αργότερα υπήρχαν σύμφωνα με γραπτά κείμενα μικροπωλητές στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης που πωλούσαν σουβλάκια με πίτα.
Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι! Ρουμελιώτες της Στυλίδας και όχι μόνο “δειπνοσοφιστείτε” με ένα σουβλάκι στο χέρι! Ελληνικότατον και νοστιμότατον (και οικονομικότατον… μέρες που είναι!!!)
