Μήνυμα Μητροπολίτη Φθιώτιδας για το νέο έτος

Γεμάτη εὐχές καί προσδοκίες εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ νέου ἔτους. Νέα ὄνειρα καί προ­γράμματα θέτουμε σέ ἐφαρμογή μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά συντελέσουν στήν πρόοδο καί εὐτυχία μας. Αὐτή ἡ ἡμέρα τῶν εὐχῶν μέ τήν ἐναλλαγή τοῦ χρόνου μᾶς προσγειώνει στήν πραγματικότητα, ὅτι ὁ χρόνος τρέχει καί ἐμεῖς τρέχουμε ξο­­πίσω του. Μέ τό καθημερινό ἄγχος τῆς δουλειᾶς, τῶν προβλημάτων, τῆς ἀβε­­βαιό­τητας καί ἀστάθειας τῶν βιοτικῶν πραγμάτων ὁ χρόνος μᾶς κομ­μα­τιά­ζει τή ζωή. Ἀντί ἐμεῖς νά εἴμαστε διαχειριστές τοῦ χρόνου ἐν τέλει ὑπο­δου­λω­νό­μαστε σ’ αὐτόν.

Ἡ ἀξιοποίηση τοῦ χρόνου ἔχει πολύ μεγάλη σημασία γιά τή ζωή μας. Χρόνος χωρίς νόημα καί σκοπό γίνεται βαρύ φορτίο, τέρας πού κατατρώει τίς σκέψεις καί τίς ἐπιθυμίες μας. Μέ τόν ζυγό τοῦ χρόνου ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά κατα­ντήσει τραγικό πρόσωπο. Ἄν τόν χρόνο ἀξιοποιήσει, τότε κυριαρχεῖ ἐπί τοῦ χρόνου καί τόν χρησιμοποιεῖ γιά τήν ἐπιτυχία του.

Ποιός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ χρόνου;

Μαζί μέ τόν Χριστό, πού Αὐτός εἶναι «τό Α καί τό Ω, ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχα­τος, ἡ ἀρχή καί τό τέλος», ὁ χρόνος ἀποκτᾶ πραγματικό νόημα μέ τήν ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν αἰωνιότητα  μέσα στήν Θεανθρώπινη ζωή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Χωρίς αὐτή τή σύνδεση ὁ χρόνος γίνεται μάταιος, ἄσκο­πος καί ἀνωφελής. Μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ χρόνος βιώνεται ὡς εὐκαιρία κοινωνίας μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Γίνεται χρόνος σωτηρίας. Μαζί μέ τόν Χριστό καί μέσα στήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας ὁ Χρόνος μεταμορφώνεται σέ καιρό ἀναμνήσεως καί ἐλπίδας. Πάντοτε ὑπάρχουν τά δυό αὐτά στοιχεῖα, ἡ ἀνάμνηση καί ἡ προσδοκία. Ἄν αὐτά βασίζονται στήν ἀνάμνηση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί στήν προσδοκία «τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», τότε ὁ χρόνος δέ θά μᾶς καταργήσει, ὅταν σημάνει τό τέλος τῆς ζωῆς, ἀλλά θά μᾶς καινουργίσει στή νέα ζωή τῆς ἀτελευτήτου βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Νά ἐπιδείξουμε λοιπόν προσοχή καί ἐγρήγορση, ὥστε νά διαχειριστοῦμε σωστά τό χρόνο, νά τόν ἐξαγοράσουμε μέ σοφία καί σύνεση, ὅπως λέγει ὁ  Ἀπόστολος Παῦλος: «ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν».

Οἱ μεγαλύτεροι στήν ἡλικία θά συμφωνήσετε μαζί μου, ὅτι ὁ χρόνος γρήγορα τρέχει καί φεύγει. Ἄν δέν τόν χρησιμοποιήσουμε γιά τό καλό καί τή σωτηρία μας, θά μᾶς ἀφήσει στό τέλος μέ μιά μεγάλη πικρία καί ἀπογοήτευση. Τότε ὅμως θά εἶναι ἀργά.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί μ’ αὐτό τόν προβληματισμό εὔχομαι σέ ὅλους σας: Εὐτυχισμένος καί εὐλογημένος νά εἶναι ὁ καινούργιος χρόνος, χωρίς δοκιμα­σίες, χωρίς προβλήματα, χωρίς θλίψεις, χωρίς δεινά, ἀλλά μέ πλούσια δῶρα τοῦ Θεοῦ ἐπίγεια καί ἐπουράνια.

Μετά πατρικῶν ἑορτίων εὐχῶν.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ