Θάνος Μπλούνας
τ. πάρεδρος του Παιδαγ. Ινστιτούτου,
π. δήμαρχος Στυλίδας
ΤΟ ΜΕΘΑΥΡΙΑΝΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ
(Γράμμα σ’ έναν από τους γιους μου με κοινοποίηση στους εικοσάρηδες και τους νέους της ηλικίας του, που μας ενημερώνουν με ανάρτηση στο FB ότι η TV μας ταΐζει σκ…)
Είδα κι εγώ, γιε μου, την συγκεκριμένη ανάρτηση, με τα πολλά like στο ΦατσοΒιβλίο και θεώρησα καλό να προσθέσω κι εγώ όχι ένα ακόμα like αλλά ένα σχόλιο. Όμως αυτά που μου ήρθαν στο νου να γράψω δεν χωρούσαν σ’ ένα απλό σχόλιο και γι’ αυτό αποφάσισα να σου απευθύνω νυχτιάτικα ένα γράμμα.
Έχετε δίκιο, «ιέ μου»! Η TV προσφέρει πράγματι αυτά τα αηδιαστικά εδέσματα, αλλά τα τρώνε μόνον όσοι δεν έχουν κριτική σκέψη και καθαρό μυαλό, για να ξεχωρίσουν το προπαγανδιστικό από το ενημερωτικό και το λογικό. Επιμένω στο “καθαρό μυαλό”, γιατί το μυαλό που διαθέτουν πολλοί μορφωμένοι και νοήμονες νέοι, όπως εσύ, είναι θολωμένο από την αγανάκτηση που τους προκάλεσαν οι πολιτικοί της γενιάς μου και οι πολιτικές που μας οδήγησαν στα μνημόνια.
Αποτέλεσμα αυτής της (δικαιολογημένης) αγανάκτησης και σύγχυσης ήταν πως πολλοί (και ειδικά οι νέοι, που πληρώνουν άδικα τα λάθη της δικιάς μου γενιάς) υιοθέτησαν (και δυστυχώς οι περισσότεροι εξακολουθούν να υιοθετούν) άκριτα τις θεωρίες συνωμοσίας και τα λεβέντικα, που τους σέρβιραν (και εξακολουθούν να τους σερβίρουν) οι ηγέτες των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, για να πάρουν στις εκλογές 36% και να αποτελέσουν τον βασικό κορμό της ΑριστεροΚαμένης κυβέρνησής μας. Σου θυμίζω μερικά από τα πρώτα εκείνα λεβέντικα: Εμείς θα σκίσουμε τα μνημόνια! Δεν θα υποταχτούμε στις απαιτήσεις της «μαντάμ» Μέρκελ και του «Ολαντρέου». Μετά τις εκλογές ΕΜΕΙΣ θα χτυπάμε το ζουρνά κι εκείνοι θα χορεύουν! Η κυβέρνησή μας θα καταργήσει αμέσως (μαζί με το μνημόνιο) και τον ΕΝΦΙΑ!
Χαϊδεύντας τ’ αφτιά του μονίμως εύπιστου λαού μας με κάτι τέτοια και μ’ ένα προεκλογικό πρόγραμμα που ήταν ολοφάνερο πως δεν θα μπορούσαν να το εφαρμόσουν, ξεγέλασαν μια μεγάλη μερίδα του κι έγιναν κυβέρνηση, εξακολουθώντας να «ταΐζουν» τους ψηφοφόρους τους «περηφάνια»:
Η τρόικα «καταργήθηκε». Την αντικατέστησαν όμως “οι θεσμοί”!…
Το μνημόνιο εξαφανίστηκε (από το λεξιλόγιο των διαπραγματεύσεων). Έγινε επιδιωκόμενη «συμφωνία αμοιβαία επωφελής»!
Οι γνωστοί μας αντιπαθείς τεχνοκράτες-εκπρόσωποι των «θεσμών» εξωπετάχτηκαν από τη χώρα μας. Αντί να πηγαινοέρχονται εκείνοι εδώ για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης που είχε αρχίσει η «κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων», άρχισαν να πηγαινοέρχονται οι δικοί μας στην Εσπερία, πληρώνοντας από την τσέπη ΜΑΣ, για να συνεχίσουν στο “Brussel’s group” τη διαπραγμάτευση …με τους ίδιους ανθρώπους.
Ο υπουργός-σταρ των Οικονομικών της νέας μας κυβέρνησης, σ’ ένα από τα πρώτα ταξίδια του στις Βρυξέλλες, δήλωσε με περηφάνια στους κατάπληκτους 18 συναδέλφους του της Ευρωζώνης ότι ΔΕΝ είχαμε ανάγκη από χρήματα και από τη δόση του δανείου που ήταν έτοιμοι να μας δώσουν, αλλά ζητούσαμε χρόνο, για να διαπραγματευτούμε σκληρά τους όρους αποπληρωμής αυτού του δανείου και των όσων μας είχαν χορηγηθεί παλιότερα!
Τέλος, με μια εξίσου περήφανη αλλά και εκφοβιστική δήλωση από την Αθήνα τους προειδοποιήσαμε να πάψουν να μας εκβιάζουν, πρήζοντας τα «μέζεα» του Ζουράρι με τις απαιτήσεις τους, γιατί θα «ρίξουμε κανόνι» και θα γίνουμε μαζί τους Κούγκι!
Προσωπικά δεν μπόρεσα ποτέ να εξηγήσω στον εαυτό μου και σε κάποιους φίλους που με ρωτούν, γιατί ο πρωθυπουργός μας δέχθηκε να διαπραγματευτεί με τοκογλύφους για ένα δάνειο που η πρόεδρος της Βουλής μας «έχει αποδείξει» πως είναι «παράνομο». Αυτό ειδικά το δυσεξήγητο γεγονός, όπως και μερικά άλλα που συμβαίνουν με τούτους που μας κυβερνούν, τα θεωρώ σχιζοφρενικά! Ίσως όμως γι’ αυτό να φταίει το ότι έχω ξεπεράσει τα εβδομήντα και δεν μπορώ να κατανοήσω επαρκώς τα νέα δεδομένα που χαρακτηρίζουν τις διεθνείς εταιρικές σχέσεις και τις νέες στρατηγικές που εφαρμόζονται, όταν και όπου -στα πλαίσια αυτών των σχέσεων- απαιτείται κάποια διαπραγμάτευση.
Αυτό που αρχίζω να καταλαβαίνω παρακολουθώντας τόσους μήνες τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησής μας είναι πως, όταν διαπραγματεύεσαι με κάποιους τη ρύθμιση ενός δανείου και τη σύναψη ενός νέου, πρέπει να τους πετάς κατάμουτρα:
-ότι είναι «τοκογλύφοι» και ότι το δάνειο που σου έδωσαν «παράνομο»·
-(επιπλέον) ότι είναι «εκβιαστές», επειδή δεν αποδέχονται τους όρους σου τόσο για τα παλιά προμνημονιακά δανεικά, όσο και για τη συνέχιση καταβολής των δόσεων του νέου δανείου, που μας φρόντισαν να μας «φορτώσουν» μαζί με τα καταραμένα μνημόνια·
-ότι το μόνο στο οποίο αποβλέπουν με την τακτική τους στις διαπραγματεύσεις είναι να ανατρέψουν την πρόσφατα εκλεγμένη «πρώτη φορά Αριστερά- με ολίγη ΚαμενοΔεξιά» κυβέρνηση των Ελλήνων και
-τέλος, ότι, αν δεν αποδεχτούν τη δική μας πρόταση, (απαντώντας με εκβιασμό στον εκβιασμό τους), θα κάνουμε, όπως τους προειδοποίησε ο πολέμαρχος συγκυβερνήτης μας, την Ευρώπη Κούγκι.
Ομολογώ πως από το Φεβρουάριο που πήρε στα χέρια της τα ηνία της χώρας η νέα μας κυβέρνηση, διαπραγματευτήκαμε σκληρά. Τόσο σκληρά που, μετά από πέντε μήνες διαπραγμάτευσης, με την υπογραφή του ο πρωθυπουργός μας πρότεινε στους δανειστές μας να αρκεστούν σε μέτρα οχτώ δις (πολλαπλάσια από κείνα που περιλάμβανε το καταραμένο η-μέιλ Χαρδούβελη)! Κι όταν (α) εκείνοι του απάντησαν ό,τι, λόγω της μακρόχρονης διαπραγμάτευσης, που πισωγύρισε την οικονομία μας, ο λογαριασμός έχει κατάτι υπερβεί τα οχτώ δις και (β) ο ίδιος διαπίστωσε ότι Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΌΤΑΣΗ θα καταψηφιζόταν από τους αιθεροβάμονες Λαφαζανιστές της παράταξής του, άλλαξε βιολί. Μας ανακοίνωσε ξαφνικά ότι τάχα οι δανειστές μάς επέδωσαν μια απαράδεκτα σκληρή πρόταση-τελεσίγραφο και προκήρυξε δημοψήφισμα «για ν’ αποφασίσει ο κυρίαρχος Λαός». Ταυτόχρονα οι συνεργάτες του -στη συνέχεια της δικής του παλιάς διαβεβαίωσης ότι αποκλείεται η προσφυγή σε δημοψήφισμα ή σε εκλογές- μας εγγυήθηκαν:
-ότι οι τράπεζες θα παραμείνουν ανοιχτές·
-ότι αποκλείεται να επιβληθεί έλεγχος κεφαλαίων·
-ότι εγγυώνται τις καταθέσεις των Ελλήνων·
-ότι το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα (για μια πρόταση που δεν υφίσταται πλέον, αφού η διαπραγμάτευση σταμάτησε και η χρονική παράταση για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης που είχαμε ζητήσει έληξε) θα σημάνει συνέχιση της σκληρής λιτότητας (κι αυτό είναι αλήθεια)·
-(αντίθετα) ότι το περήφανο ΟΧΙ θα τρομοκρατήσει τους δανειστές και θα σπεύσουν να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις μας!
Αυτήν η ακροτελεύτια διαβεβαίωση-εγγύηση που μας έδωσαν αποτελεί και το νέο ενύπνιο των σταρ του θιάσου «Πρώτη Φορά Αριστερά- με ολίγη ΚαμενοΔεξιά».
Ακούγοντάς τους, περίμενα να εξηγήσουν στο σύνολο του λαού μας που αγωνιά για το αύριο, τι θα γίνει, αν οι απαίσιοι δανειστές μας (οι 18 κυβερνήτες ισάριθμων ευρωπαϊκών λαών), δεν τρομοκρατηθούν με το ΟΧΙ μας. Δυστυχώς, από τις «απαντήσεις» τους -τύπου «δημιουργικής ασάφειας»- κατάλαβα σύντομα πως ματαίως ήλπιζα σε μια ξεκάθαρη εξήγηση. Ο πρωθυπουργός μας και οι πρωτοκλασάτοι συνεργάτες του είναι φαίνεται και πάλι σίγουροι ότι δεν υπάρχει πιθανότητα «ούτε μία στο εκατομμύριο» να μην υποκύψουν οι απέναντι. Ένας και μόνον ένας από τους δικούς τους (ο ευρωβουλευτής Χρυσόγονος) τους έγραψε, ότι, αν συνεχίσουν τη διαπραγμάτευση όπως την άρχισαν, απειλώντας ότι δεν θα ξοφλήσουν τα χρέη μας, θα μετατρέψουν την Ελλάδα «σε κάτι ελαφρώς χειρότερο από την Ζιμπάμπουε». Στην ίδια εκτίμηση οδηγήθηκαν πριν από λίγες ώρες και τέσσερις («πουλημένοι»;) βουλευτές του Σαμουήλ-Καμένου, ενώ ένας δεύτερος της Αριστεράς (ο επίσης ευρωβουλευτής Παπαδημούλης), άρχισε να παίρνει διακριτικά αποστάσεις από την επίσημη γραμμή του περήφανου ΟΧΙ. Παραλείπω την αναφορά σε κάποιους άλλους επώνυμους της ίδιας αριστερής παράταξης (όπως ο Λυκούδης, ο Τατσόπουλος και ο Ψαριανός), για τους οποίους ο Χρόνης Μίσιος μετά το «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» θα έγραφε και το «Καλά, αυτοί τους κατάλαβαν και “την έκαναν” νωρίς»…
Όλοι οι υπόλοιποι της ετερόκλητης κυβερνητικής συμμαχίας, με πρώτους και καλύτερους τους μεγαλόσχημους αριστερούς Νάρκισσους, παραμένουν ακλόνητοι στις επάλξεις τους! Αναφέρω ενδεικτικά τον ΓιάΝη, με το πουκάμισο έξω, που κάθεται σταυροπόδι στο πάτωμα της Βουλής, για να κάνει η “αντισυμβατική” εικόνα του το γύρο του κόσμου, (στον αντίποδα) τον κομψευόμενο Κατρούγκαλο με τα μαντιλάκια και τα φρου-φρου και βέβαια την αυτοκρατορικής εμφάνισης Ζωή, την πρωταγωνίστρια του σίριαλ που προβάλλεται στο κανάλι της Βουλής με τον τίτλο «Η αλήθεια για τα χρέος», την Ελληνίδα Θάτσερ της Αριστεράς με το σαρδόνιο χαμόγελο αλλά και τα οργίλα ξεσπάσματα. Όλοι αυτοί οι θεματοφύλακες της τιμής της χώρας μας, ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΘΥΜΙΚΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ, τον παροτρύνουν να ψηφίσει ΟΧΙ, γιατί όσοι εκπροσωπούν την «Ελλάδα της αξιοπρέπειας» πρέπει να αποδείξουν και πάλι τι σημαίνει «περήφανη εθνική στάση».
Μπορεί, λέει, Η ΕΛΠΙΔΑ, που μας είχαν ανακοινώσει προεκλογικά ότι ΕΡΧΕΤΑΙ, να καθυστέρησε λίγους μήνες, εξαιτίας των εμποδίων που έβαλαν στο δρόμο της οι εκβιαστές- δανειστές μας, αλλά τη Δευτέρα 6.7.2015 επιτέλους καταφθάνει, σείοντας το λάβαρο του ΟΧΙ. Την συνοδεύουν ευάριθμοι Ηρακλείς του Θρόνου της, που πήγαν να την προϋπαντήσουν και πήραν μια γεύση του τι μας φέρνει. Παράδειγμα ο «δικός τους» πρόεδρος των ΕΛΠΕ Τσοτσορός, τον οποίο έκριναν ότι έπρεπε να επιβραβεύσουν, αυξάνοντας πριν από ελάχιστες μέρες το μισθό του από 170 σε 280.000 ευρώ!
Οι φανατικοί φίλοι αυτής της κυβέρνησης και ειδικά όσοι από αυτούς ανήκουν στους κομματικούς χούλιγκαν του διαδικτύου (που εκτονώνονται βρίζοντας όσους τολμούν να εκφράσουν άποψη αντίθετη από το «δόγμα» τους) έχουν αναρτήσει από χτες στο «ΦατσοΒιβλίο» εμετικό σποτ που παρουσιάζει τον Έλληνα που θα ψηφίσει ΝΑΙ σαν τσολιά, που τον πηδούν «στα τέσσερα», όπως λέει κι ο Καμένος, ενώ τον Έλληνα-τσολιά που θα ψηφίσει ΟΧΙ τον δείχνουν σε θέση επιβήτορα! Και μερικοί μεγαλύτεροι σε ηλικία από αυτούς τους φανατικούς «επιχειρηματολογούν» στα καφενεία υπέρ του ΟΧΙ χαρακτηρίζοντας όσους θα ψηφίσουμε ΝΑΙ «ναιναίκους», «ψοφοδεείς», «πέμπτη φάλαγγα» στον οικονομικό πόλεμο που μας κήρυξαν οι δανειστές ή και (σε δύσοσμη συνοδοιπορία με όσους ανάρτησαν στο «ΦατσοΒιβλίο» το άλλο εμετικό σποτ για τα «σκατά» που μας ταΐζει η TV) «χέστες»! Θα τρίζουν τα κόκαλα των αείμνηστων Ηλιού, Φλωράκη, και Κύρκου με τούτα τα νέα φυντάνια της πάλαι ποτέ ενιαίας Αριστεράς των οραμάτων και του ήθους…
Πιστεύω, γιε μου, ότι από σένα και γενικά από τα σημερινά παιδιά και τους σημερινούς νέους, εγώ και η δική μου γενιά οφείλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη για την κατάντια της οικονομίας και της χώρας μας, για την οποία όλοι εμείς και ιδίως οι πολιτικοί μας, άλλος λίγο κι άλλος πολύ, ευθυνόμαστε. Καταλαβαίνω πως σε στενοχωρώ μ’ αυτά που σου γράφω. Μαντεύω πως, αν δε μ’ αγαπούσες, θα προτιμούσες να με κλειδώσεις την Κυριακή στο σπίτι, όπως μου είπες αστειευόμενος, για να μην πάω να ψηφίσω ΝΑΙ. Φοβάμαι πως με όσα γράφω θα δυσαρεστήσω πολλούς φίλους και φίλες σου, πολλούς συγγενείς, φίλους και φίλους μου, που ψήφισαν κι εξακολουθούν να στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και είμαι σίγουρος πως κάποιοι από τους χουλιγκάνους του διαδικτύου θα οργιστούν με όσα έγραψα και, κατά την προσφιλή τους τακτική, θ’ αρχίσουν ίσως, ανωνύμως όπως το συνηθίζουν, να με βρίζουν. Όμως τούτη την ιστορική για όλους μας ώρα είχα ως πατέρας την υποχρέωση να σου πω τη γνώμη μου και να σ’ αφήσω, όπως έκανα πάντα ως τώρα, ν’ αποφασίσεις ελεύθερα, αν θα ψηφίσεις ΝΑΙ, όπως εγώ, ή αν θα ψηφίσεις ΟΧΙ, όπως υποθέτω ότι θα κάνουν πολλοί αγανακτισμένοι φίλοι σου.
Ξέρεις ότι ο πατέρας σου, μετά από σαράντα και πλέον χρόνια προσφοράς στην εκπαίδευση και την αυτοδιοίκηση, δεν μπήκε ποτέ στον πειρασμό «να βάλει το δάχτυλο στο μέλι», ότι μένει στο νοίκι και ότι δεν διαθέτει ούτε κινητή ούτε ακίνητη περιουσία, παρά μόνον την κουτσουρεμένη, σύνταξή του. Αυτά τα γράφω γιατί θέλω να πω σ’ όσους πιστεύουν ότι «οι γέροι θα ψηφίσουν ΝΑΙ γιατί φοβούνται μην χάσουν τη συνταξούλα τους», ότι προσωπικά δεν με νοιάζει, αν με μετά την πιθανή αλλά πύρρεια νίκη του ΟΧΙ χάσω κι αυτά τα ελάχιστα που παίρνω κάθε μήνα και πεθάνω στην ψάθα. Είχα την τύχη, που δεν είχαν άλλοι της γενιάς μου, να φτάσω ως τα γεράματα, ευτύχησα να καμαρώσω τέσσερα καλά παιδιά, έχω αποδεχτεί το γεγονός ότι κανένας δεν ζει αιώνια και ξέρω καλά ότι τα σάβανα δεν έχουν τσέπες. Αυτό που με νοιάζει και με τρομάζει δεν είναι τόσο η οικονομική κρίση, αφού αργά ή γρήγορα, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, η κρίση θα σας ταλαιπωρήσει, αλλά θα περάσει… Αυτό που με νοιάζει και με τρομάζει είναι ότι τούτο το δημοψήφισμα απειλεί να μας διχάσει! Να μας χωρίσει σε «πατριώτες» του περήφανου ΟΧΙ και σε «προδότες» του ΝΑΙ, που τάχα συμμάχησαν μ’ αυτούς που μας κήρυξαν οικονομικό πόλεμο.
Ένας διχασμός του λαού, που εκπορεύεται από τη στοχοποίηση της αντίθετης άποψης κι αποτελεί την κατάρα της φυλής μας, είναι πολύ πιο οδυνηρός από την οικονομική κρίση και την εξαθλίωση που, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι βέβαιο πως θα ακολουθήσει την επικράτηση του ΟΧΙ. Γι’ αυτό και θα τελειώσω τούτο το γράμμα μου με μια ευχή.
Άμποτες να ψηφίσει ο καθένας ό,τι πιστεύει πως είναι το καλύτερο για την πατρίδα, χωρίς ποτέ να θεωρήσει ότι αυτός που θα ψηφίσει το αντίθετο είναι εχθρός της κι εχθρός του.
Στυλίδα 3 π.μ. Παρασκευής 3ης Ιουλίου 2015.
Σε φιλώ
Ο πατέρας σου
Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη και για τα πιθανά λάθη που θα εντοπίσουν κάποιοι αναγνώστες στο κείμενό μου. Οφείλονται σε αβλεψία ή κούραση, λόγω του προχωρημένου της ώρας που γράφεται και στην ανάγκη να το δημοσιοποιήσω αμέσως, παραβλέποντας την ανάγκη να το ξαναδώ προσεκτικά, για να τα διορθώσω. Θ. Μ.
