Τα δικά τους «καρτέλ» έχουν στήσει στην αγορά των καυσόξυλων οι Έλληνες έμποροι, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι τη μεγάλη ζήτηση, εκτόξευσαν φέτος στα ύψη τις τιμές, που συναγωνίζονται σε ποσοστό αύξησης εκείνες του πετρελαίου θέρμανσης.
Έτσι στην Αθήνα έφτασε να πουλιέται ο τόνος στα 190-200 ευρώ και στη Θεσσαλονίκη στα 150 ευρώ.
Η κούρσα στις τιμές δεν δικαιολογείται, αφού δεν υπήρξαν ανάλογες αυξήσεις από τους δασικούς συνεταιρισμούς ανά τη χώρα, οι οποίοι είναι εκείνοι που σε συνεργασία με τα δασαρχεία διαθέτουν τα ξύλα στο εμπόριο, έπειτα από δημοπρασίες.
Η αύξηση αυτή πλήττει και πολλά φτωχά νοικοκυριά που έχουν εγκαταλείψει το πετρέλαιο λόγω της ακριβής τιμής και έχουν στραφεί στα καυσόξυλα, σε μια προσπάθεια να θερμάνουν τα σπίτια τους πιο οικονομικά.
Από τις αρχές Οκτωβρίου, μάλιστα, Ελληνες και Βούλγαροι έμποροι σε αγαστή σύμπνοια, έχουν στήσει ένα σκηνικό τεχνητής έλλειψης ξύλων στην αγορά, επιδιώκοντας να στήσουν νέο «ράλι αυξήσεων». Την ίδια ώρα, στον χώρο της αγοράς καυσόξυλων έχουν μπει αρκετοί επιτήδειοι, που έστησαν επιχειρήσεις στο άψε σβήσε και ψάχνουν για ευκαιρίες γρήγορου κέρδους συμβάλλοντας κι αυτοί στην αύξηση των τιμών.
Για να έχει κανείς μια τάξη μεγέθους της κομπίνας, με την οποία κάποιοι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την αύξηση στη ζήτηση του ξύλου, αρκεί να αναφέρουμε ότι -βάσει του ρεπορτάζ μας- μόλις πριν από δύο εβδομάδες δασικός συνεταιρισμός στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης έδινε ποσότητα 6.000 χωρικών κυβικών μέτρων οξιάς, ξυλευμένης από την περίοδο του καλοκαιριού, προς 23 ευρώ το κυβικό, που σημαίνει γύρω στα 40 ευρώ τον τόνο!
Είχαν κλείσει τις τιμές
Οι μεγαλύτερες ποσότητες ξύλων τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Βουλγαρία κλείσθηκαν από τους εμπόρους την περίοδο του καλοκαιριού (σχεδόν από τον Μάιο), σε τιμές γύρω στα 60-65 ευρώ ο τόνος στην Ελλάδα για τη δρυ και χαμηλότερα για την οξιά, ενώ σημαντικά χαμηλότερες ήταν οι τιμές στη Βουλγαρία.
Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι ένας από τους μεγαλύτερους δασικούς συνεταιρισμούς της χώρας, αυτός του Σταυρού Θεσσαλονίκης, διέθετε τη δρυ προς 35-38 ευρώ το χωρικό κυβικό μέτρο, που σημαίνει 60-70 ευρώ τον τόνο. Δειγματοληπτικά αναφέρουμε ότι οι τιμές διάθεσης από άλλους δασικούς συνεταιρισμούς της βόρειας Ελλάδας ήταν ακόμη μικρότερες από 27 μέχρι και 33 ευρώ το χωρικό κυβικό μέτρο, που σημαίνει 45 με 60 ευρώ ο τόνος.
Για να υπάρχει επίσης μέτρο σύγκρισης να αναφέρουμε ότι οι Βούλγαροι έμποροι τον περασμένο χειμώνα παρέδιδαν κομμένα καυσόξυλα στο σπίτι των αγοραστών στη Βόρεια Ελλάδα στα 65-70 ευρώ τον τόνο για τη δρυ και σε τιμές λίγο μικρότερες για την οξιά.
Κι ενώ αυτή ήταν η πραγματική εικόνα της αγοράς στήθηκε ένα σκηνικό εκτόξευσης των τιμών αγοράς κυρίως στα αστικά κέντρα, με πρώτη την Αθήνα-Αττική και μετά τη Θεσσαλονίκη σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν την έκρηξη της ζήτησης και λόγω της μεγάλης ανόδου της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης.
Αντίθετα στην περιφέρεια και κυρίως τη βόρεια Ελλάδα, που έχει και τη μεγαλύτερη κατανάλωση ξύλων, οι τιμές, αν και ανέβηκαν, κρατήθηκαν σε λογικά επίπεδα, αφού ο κόσμος εκεί γνωρίζει όλα τα σχετικά γύρω από την αγορά των ξύλων, κάνει έγκαιρα τις προμήθειές του και δεν πέφτει τόσο εύκολα θύμα των επιτήδειων.
Ενώ στην Ξάνθη π.χ., για τη δρυ οι τιμές έφταναν μέχρι πριν από έναν μήνα στα 110 ευρώ και τώρα στα 120 ευρώ (με ΦΠΑ) ο τόνος, στη Θεσσαλονίκη η τιμή εκτοξευόταν στα 150-160 ευρώ (με ΦΠΑ) και στην Αθήνα στα 190-200 ευρώ (με ΦΠΑ).
Οι εξαιρέσεις
Καταγγέλλουν τους επιτήδειους
Τα ξύλα που διατίθενται είναι κυρίως προέλευσης Βουλγαρίας, τα οποία ποιοτικά -σε ό,τι αφορά την απόδοση στην καύση- είναι κατώτερα από τα ανάλογα ελληνικά. Οι έμποροι εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση διαθέτουν πλέον τα ξύλα ανάμεικτα, δηλαδή μαζί με τη δρυ αναμειγνύουν τη φθηνότερη οξιά και το πολύ φθηνότερο πεύκο και τα πουλούν στην ακριβή τιμή της δρυός.
Αντίθετα απ’ ό,τι γίνεται στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη σε κάποιες περιοχές της επαρχίας υπάρχουν και επαγγελματίες του χώρου που δεν θέλουν να συμμετάσχουν σ’ αυτό το παιχνίδι της τεχνητής έλλειψης και της ανόδου των τιμών, σε μια περίοδο που τα οικονομικά του κόσμου χειροτερεύουν συνεχώς, ενώ το ξύλο που προορίζεται για θέρμανση αποτελεί κοινωνικό αγαθό.
Στην Ξάνθη ο Συνεταιρισμός Εμποροβιοτεχνών Δασικών Προϊόντων και Ξύλου πραγματοποίησε συνέλευση των μελών του και με ανακοίνωσή τους κατήγγειλαν τους προμηθευτές-χονδρέμπορους «που δημιούργησαν σκόπιμα μια κατάσταση έλλειψης καυσόξυλων, που είχε ως αποτέλεσμα την άνοδο των τιμών». Σε μια προσπάθεια αναχαίτισης και συγκράτησης των τιμών αποφάσισαν να βάλουν οροφή στην τιμή πώλησης των καυσόξυλων από τα μέλη τους, στα 130 ευρώ ο τόνος.
60 με 65 ΕΥΡΩ ο τόνος είχε κλεισθεί από τους εμπόρους την περίοδο του καλοκαιριού
190 με 200 ΕΥΡΩ πουλιέται το τελευταίο διάστημα ο τόνος στην Αθήνα και 150 με 160 ευρώ στη Θεσσαλονίκη
Εξάγουν το… δαιμόνιο και στη γειτονική χώρα
Οι Ελληνες έμποροι εκτόξευσαν και το βουλγαρικό καυσόξυλο
Στη Βουλγαρία έχει στηθεί μια ολόκληρη αγορά γύρω από τα καυσόξυλα που έχει αντικείμενο την Ελλάδα. Σε όλη τη νότια Βουλγαρία έχουν στηθεί πολλές επιχειρήσεις διάθεσης καυσόξυλων είτε αποκλειστικά από Βούλγαρους είτε από Ελληνες είτε μεικτές από Ελληνες και Βούλγαρους με σκοπό τη διάθεσή τους στην Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τους προηγούμενες μήνες μόνο από τον μεθοριακό σταθμό του Προμαχώνα περνούσαν καθημερινά φορτία με καυσόξυλα που ξεπερνούσαν τους 500 τόνους, ενώ σημαντικές ποσότητες διακινούνταν και από τους μεθοριακούς σταθμούς της Δράμας, της Ξάνθης και του Εβρου.
Κάποιες από αυτές τις επιχειρήσεις είναι σοβαρές, κλείνουν μεγάλες ποσότητες ξύλων από τα βουνά της Βουλγαρίας, αλλά κάποιες άλλες στήνονται στο πόδι. Από τα σύνορα του Προμαχώνα και μέχρι το Σιμιτλί σε μια απόσταση πάνω από 100 χλμ., στον δρόμο που οδηγεί στη Σόφια, θα δει κανείς πινακίδες στα ελληνικά που ενημερώνουν ότι πωλούνται καυσόξυλα.
Σε παλιές εγκαταστάσεις έχουν στηθεί πρόχειρα επιχειρήσεις όπου τα καυσόξυλα κόβονται και φορτώνονται σε φορτηγά με προορισμό την Ελλάδα. Μέχρι το τέλος της περασμένης χειμερινής περιόδου αυτές οι επιχειρήσεις προμήθευαν τους καταναλωτές στη Βόρεια Ελλάδα και με απευθείας παραγγελίες, βουλγαρικά καυσόξυλα που παρέδιδαν στα σπίτια τους στην τιμή των 70 ευρώ ο τόνος.
Με την κούρσα που άρχισε από το καλοκαίρι, η τιμή αυτή ξεπέρασε τα 100 ευρώ και τις τελευταίες ημέρες έφτασε τα 110 ευρώ. Για την Αθήνα-Αττική στην παραπάνω τιμή προστίθενται 20 ευρώ για επιπλέον μεταφορικά που σημαίνει γύρω στα 130 ευρώ ο τόνος. Προϋπόθεση είναι ότι το φορτίο που θα αγοραστεί θα είναι 23-24 τόνοι.
Καλύπτει όλη την Ελλάδα
Η Κρασιμίρα Μίτρεβα έχει μία επιχείρηση που ασχολείται αποκλειστικά με τη διακίνηση καυσόξυλων προς την Ελλάδα σε παλιές εγκαταστάσεις, στον δρόμο ανάμεσα στο Σαντάνσκι και την Κρέσνα. Συνεργάζεται με έναν Ελληνα έμπορο, αλλά, όπως λέει, μπορεί να παραδώσει φορτία σε κάθε περιοχή της Ελλάδας αν καλύπτουν τους 23-24 τόνους. Η τιμή είναι γύρω στα 110 ευρώ για τη Θεσσαλονίκη και 130 για την Αττική.
Σύμφωνα με την κ. Μίτρεβα, οι τιμές ήταν χαμηλότερες, αλλά τώρα υπάρχει έλλειψη σε καυσόξυλα, αφού παρουσιάστηκε μεγάλη ζήτηση από την Ελλάδα και οι τιμές έχουν ανέβει. Την ίδια ώρα, μια άλλη Βουλγάρα έμπορος από το Σαντάνσκι στην επικοινωνία που είχαμε κομπορρημονούσε ότι μπορεί να προμηθεύσει όποια ποσότητα της ζητηθεί από την Ελλάδα σε τιμές όμως παρόμοιες με αυτές της Μίτρεβα.
Στην Κρέσνα ένας ξυλοκόπος, ο Μπούκα, που μεταφέρει ένα φορτίο με οξιά μας δίνει την εικόνα για την τιμή των ξύλων στη Βουλγαρία, που προορίζονται για τους ντόπιους. Ενα φορτίο κοντά στους 8 τόνους, μας το προσέφερε στα 500 λέβα ή 250 ευρώ. Στο βουνό του Πιρίν ο Ντίμιταρ κάνει κι αυτός την προσφορά του, μας δίνει ένα φορτίο σχεδόν 4 τόνων για 100 ευρώ…
(του Χρήστου Τελίδη, ΕΘΝΟΣ, 20/10/2012)
http://www.energypress.gr
