Μία μία όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσειςτης χώρας, μαζί με χιλιάδες πολίτες που δραστηριοποιούνται στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και όχι μόνο, εκφράζουν την αντίθεσή τους στο σχέδιο νόμου για τους αιγιαλούς που έθεσε σε διαβούλευση το υπουργείο Οικονομικών.
Το Δίκτυο Μεσόγειος SOS αναφέρει χαρακτηριστικά ότι “χωρίς να έχει τη βαθιά επιστημονική και τεχνική γνώση, χωρίς την ελάχιστη περιβαλλοντική ευαισθησία που απαιτείται σε αυτές τις περιπτώσεις” το ΥΠΟΙΟ “κατασκεύασε ένα νομοσχέδιο που προκλητικά ονομάζει «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας”.
Πρόκειται για “ένα ξεκάθαρα και επί της ουσίαςαντισυνταγματικό, αντιπεριβαλλοντικό, αντιαναπτυξιακό και αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο, που η άμεση απόσυρσή του είναι η μόνη λογική ενέργεια και αναγκαία προϋπόθεση, στη μη ολοκληρωτική πλέον καταστροφή του παράκτιου περιβάλλοντος” τονίζει η ΜΚΟ.
Τα σημεία του νομοσχεδίου στα οποία εστιάζει την κριτική του το Δίκτυο Μεσόγειος SOS είναι:
*Αντιμετωπίζει τον αιγιαλό, την παραλία και τις όχθες λιμνών και ποταμών , όχι σαν ένα σημαντικό κομμάτι του παράκτιου και θαλασσίου οικοσυστήματος στο οποίο ζει και αναπτύσσεται ένα σημαντικό μέρος της βιοποικιλότητας , αλλά σαν μια χέρσα έκταση που είναι αμαρτία η μη ανάπτυξή της.
*«Αποχαρακτηρίζει» τις παραλίες από μέρος του παράκτιου οικοσυστήματος, τις κατατάσσει σαν «ένα περίεργο αναγκαίο μέρος» ανάμεσα στην στεριά και στο αιγιαλό και όπου χρειαστεί δεν τις χωροθετεί και τις εξαφανίζει, γιατί με αυτό τον τρόπο νομίζει, ότι προωθεί την «ανάπτυξη».
*Αφαιρεί ουσιαστικά τη νομική προστασία από εκατοντάδες μικρούς υγροτόπους, παραλίμνιες προστατευόμενες περιοχές.
*Νομιμοποιεί χιλιάδες μικρές ή μεγάλες αυθαίρετες κατασκευές και αστοχίες δημοσίων, δημοτικών και ιδιωτικών έργων στο ευαίσθητο παράκτιο οικοσύστημα, επεμβαίνει στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων υπέρ των παρανομούντων και με αυτό τον τρόπο, οδηγεί σε νέες παρανομίες και αυθαίρετες κατασκευές.
*Καταργεί όλους τους περιορισμούς(μέχρι 500 τ.μ μέτρα εμπορική εκμετάλλευση και 100 μ. ελεύθερη ζώνη) στις εμπορικές εκμεταλλεύσεις και δίνει το δικαίωμα ολοκληρωματικής κατάληψης των παραλιών. Επιτρέπει, προτρέπει, διευκολύνει, την δημιουργία μόνιμων κατασκευών, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο για επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση ή καταστροφή της παράκτιας βιοποικιλότητας, αλλά και δημιουργία προβλημάτων στην γεωμορφία των ακτών.
*Για μια σειρά δημοσίων ή ιδιωτικών έργων καταργείται η οριοθέτηση της παράκτιας ζώνης σαν αναγκαία προϋπόθεση για την έγκρισή τους και αντίθετα τους δίνει το δικαίωμα να επιχωματώνουν, μπαζώνουν, χτίζουν και τελικά καταστρέφουν το παράκτιο περιβάλλον, όταν κρίνουν ότι είναι απαραίτητα για την καλύτερη προώθηση και εκμετάλλευση των επιχειρηματικών έργων.
*Αφαιρεί το καταχωρημένο δικαίωμα της ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης των πολιτών στις παραλίες και τον αιγιαλό, δεν υπάρχουν μέτρα για την διευκόλυνση των πολιτών με κινητικά προβλήματα και δεν υπάρχει ρητή αναφορά στην απαγόρευση της παραχώρησης για αποκλειστική χρήση, για παραλίες και αιγιαλό.
*Δεν λαμβάνει υπόψη του τα νέα δεδομένα, από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά αντίθετα προωθεί μέτρα για διευκόλυνση έργων που δημιουργούν προβλήματα διάβρωσης στο παράκτιο περιβάλλον.
*Προωθεί ένα ξεπερασμένο και αντιαναπτυξιακό μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που στηρίζεται ή στα δεδομένα της δεκαετίας του 1960 (ψαράκι και ουζάκι με τα πόδια στην θάλασσα) ή στα αποτυχημένα μοντέλα μαζικής τουριστικής ανάπτυξης (π.χ πισίνες πάνω στις υπέροχες ελληνικές ακτές, μοντέλο που αναπτύχθηκε σε άλλες μεσογειακές χώρες με ολέθρια αποτελέσματα).
*Προτρέπει και τελικά οδηγεί στην υποβάθμιση και αλλοίωση της ιδιαιτερότητας του παράκτιου περιβάλλοντος, που αποτελεί το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας και αναγκαία προϋπόθεση για βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη και έξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση.
“Οι εκλεγμένες περιφέρειες, οι δήμοι, οι επαγγελματικές ενώσεις ιδιαίτερα όσες ασχολούνται με τον τουρισμό και την εστίαση, τα επαγγελματικά και επιστημονικά σωματεία, οι ενώσεις πολιτών και πάνω από όλα οι απλοί ενεργοί πολίτες πρέπει να αναγκάσουν την κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα το νομοσχέδιο και να φέρει ένα νέο που να μην παραπέμπει άμεσα και αποκλειστικά στο ΤΑΙΠΕΔ, αλλά στην ουσιαστική προστασία του παράκτιου οικοσυστήματος με παράλληλη ήπια και βιώσιμη ανάπτυξη, όπου αυτό είναι δυνατόν” καταλήγει το Δίκτυο Μεσόγειος SOS.
Σε αυτό το πλαίσιο η ΜΚΟ διοργανώνει καθαρισμό διαμαρτυρίας στην ακτή του Παλαιού Φαλήρου την Κυριακή 11 Μαΐου.
Υπενθυμίζεται ότι το WWF Ελλάς έχει χαρακτηρίσει το νομοσχέδιο “καταστροφικό” ,ενώ την άμεση απόσυρσή του έχει ζητήσει και η Greenpeace.
