Ηχηρές παρεμβάσεις είχαμε από τους βουλευτές Ηλία Βλαχογιάννη και Μιχάλη Ταμήλο για την ολοκληρωμένη κατασκευή του Ε65. Συγκεκριμένα:
Η παρέμβαση του Ηλία Βλαχογιάννη στην Βουλή για τον αυτοκινητόδρομο Ε-65, είχε ως αποτέλεσμα, την κατάθεση σχετικής τροπολογίας από τον Υπουργό Υποδομών, Μιχαλη Χρυσοχοϊδη με την οποία δεσμεύεται για την κατασκευή του συνόλου του έργου βάσει συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος.
Ο Βουλευτής Τρικάλων της Ν.Δ., κατά την τοποθέτησή του, στην Ολομέλεια της Βουλής με θέμα «Κύρωση των Συμφωνιών Τροποποίησης των Συμβάσεων Παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και ρύθμιση συναφών θεμάτων», τόνισε, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
«Το τμήμα Τρίκαλα-Καλαμπάκα, της Εθνικής Οδού, έχει πλήρη ωριμότητα. Παρόλα αυτά δεν περιλαμβάνεται. Το κόστος είναι μικρό. Ένα τμήμα είκοσι πέντε χιλιομέτρων θα μπορούσε κάλλιστα να κατασκευαστεί. Ξέρουμε ότι τα Μετέωρα και η Ολυμπία είναι οι δύο προορισμοί που έχουν πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως. Αν έπρεπε επομένως να δώσουμε μια προτεραιότητα σε οδικούς άξονες, τα τμήματα μέχρι Μετέωρα και μέχρι Ολυμπία θα έπρεπε να είναι στην πρώτη προτεραιότητα. Εμείς θέλουμε ξεκάθαρη δέσμευση από την Κυβέρνηση, ότι αυτό το έργο θα ολοκληρωθεί στο σύνολό του, ότι το έργο ξεκινάει από Λαμία και καταλήγει στην Παναγιά Τρικάλων, στη συμβολή με την Εγνατία και ότι είναι έργο πρώτης προτεραιότητας για την Κυβέρνηση.
Τέτοια δέσμευση πιστεύω ότι έχετε κάνει για το τμήμα μέχρι την Ολυμπία. Δεν έχετε κάνει τέτοια δέσμευση για αυτό το τμήμα του αυτοκινητόδρομου κεντρικής Ελλάδος. Θέλω, κύριε Υπουργέ, να ξεκαθαρίσετε στο Κοινοβούλιο ότι η βούληση και η δέσμευση της Κυβέρνησης είναι να κατασκευαστεί πλήρως με οποιονδήποτε τρόπο, είτε σαν δημόσιο έργο είτε σαν έργο συνέχεια παραχώρησης προς τους παραχωρησιούχους. Κύριε Υπουργέ, θέλω να το δείτε αυτό για να μας διευκολύνετε. Αλλιώς, για αυτά τα δύο σημεία που είπατε διατηρώ μεγάλη επιφύλαξη για το αν θα τα ψηφίσω».
Λίγη ώρα μετά, ο κ. Βλαχογιάννης μαζί με τον βουλευτή Φθιώτιδας κ. Κουτσογιαννακόπουλο, δήλωναν γραπτώς την ικανοποίησή τους για την δέσμευση της κυβερνήσεως και του αρμόδιου υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοϊδη για την εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, υλοποίηση του μεγάλου οδικού άξονα Ε65 ως εξής:
– Το τμήμα ΠΑΘΕ (Λαμία) έως α/κ Ξυνιάδος εντός τριετίας, με άμεση κατασκευή του βραχίονα παρακάμψεως Λαμίας έως Α/Κ Λαμίας – Καρπενησίου
– Το τμήμα Τρικάλων – Γρεβενών επίσης εντός τριετίας
– Το τμήμα Γρεβενών – Εγνατία εντός πενταετίας
ΤΑΜΗΛΟΣ: Το έργο της Ε65 το διεκδικήσαμε οι Δυτικοθεσσαλοί και οι Δυτικομακεδόνες πριν από 20 χρόνια
Το έργο της Ε65 το διεκδικήσαμε οι Δυτικοθεσσαλοί και οι Δυτικομακεδόνες πριν από 20 χρόνια και θέλουμε να ολοκληρωθεί. Έχουμε απαίτηση από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες να συμφωνήσουν στην υλοποίηση αυτού του άξονα.
Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι υπάρχει έστω και ένας οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξάρτητων Ελλήνων, της ΔΗΜΑΡ, ακόμα και της Χρυσής Αυγής στη Θεσσαλία που διαφωνεί γι’ αυτό το έργο. Ούτε μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει στη Δυτική Μακεδονία έστω ένας αριστερός που δεν θέλει να γίνει αυτό το έργο. Άρα, λοιπόν, θα έπρεπε να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν τι θα πούμε τώρα στη Θεσσαλία που θα γυρίσουμε. Θα τους πούμε «κύριοι, οι δικοί σας δεν το ψήφισαν το έργο, δεν θέλουν να γίνει.»; Τι θα πείτε σε αυτούς τους ανθρώπους όταν θα βγείτε για περιοδείες;
Στις 31 Μαΐου του 2007 είχαμε τη σύμβαση παραχώρησης, δηλαδή τη σύμβαση υλοποίησης του έργου. Όλοι αποδεχθήκαμε τη διαδικασία τότε. Δεν είχαμε προσφυγές επί της διαδικασίας. Τα έργα ξεκίνησαν, εγκαταστάθηκαν οι εργολάβοι και έγινε το κομμάτι από τη Λαμία μέχρι και την Καλαμπάκα στο Μουργκάνι, ενώ για το κομμάτι από το Μουργκάνι μέχρι τα Γρεβενά υπήρχαν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και δεν ξεκίνησαν ποτέ τα έργα. Μετά τη διακοπή των εργασιών στο τέλος του 2010 επί Υπουργού κ. Ρέππα, επανερχόμαστε τώρα σε μία τροποποιημένη σύμβαση η οποία αποπειράται να τελειώσει το έργο. Άρα, λοιπόν, στο σημερινό νομοσχέδιο έρχεται η έγκρισή μας για τα 95 χιλιόμετρα και η ουσία είναι ότι το έργο συνεχίζεται και δεν μπαίνει στο ΄΄ψυγείο΄΄. Το έργο συνεχίζεται και η Δυτική Θεσσαλία μπαίνει σε μία νέα εποχή, όπου η ανάπτυξη δεν είναι ουτοπία, αλλά πραγματικότητα.
Πάνω στη νέα πραγματικότητα, λοιπόν, εμείς οι Δυτικοθεσσαλοί θέλουμε να χτίσουμε μία νέα εποχή. Και θα το κάνουμε. Η επαναφορά των εργοταξίων θα κινητοποιήσει πάρα πολλές δυνάμεις της τοπικής οικονομίας που θα επενδύσουν πάνω σε αυτόν τον άξονα. Η νότια και η κεντρική Ελλάδα θα γνωρίσουν την κεντρική Θεσσαλία και τις δυνατότητές της. Σε 3 χρόνια θα έχουμε το πλήρες τμήμα Λαμία-Τρίκαλα-Καλαμπάκα και μέχρι το 2018 τη σύνδεση με την Εγνατία. Οι προσθήκες στο άρθρο 4.2, παράγραφος 3, ικανοποιούν την ολοκληρωμένη μορφή ενός έργου πολύ σημαντικού και η ιστορία θα γράψει πόσο σημαντική είναι η σημερινή ημέρα.
Θα ήθελα να πω δύο λόγια για το κόστος. Αγαπητοί συνάδελφοι, το κόστος προδιαγράφηκε στην αρχική σύμβαση του 2007, όπως προέκυψε με το διεθνή διαγωνισμό που έγινε τότε. Δεν μπορώ να υπεισέλθω στην ακριβή αποτίμηση της συμβιβαστικής συμφωνίας που ήρθε σήμερα. Δεν είμαι ειδικός.
Θεωρώ ότι τα στελέχη του Υπουργείου, οι νομικοί σύμβουλοι της Κυβέρνησης, ο διαμεσολαβητής κ. Βιδάλης έκαναν σωστή δουλειά και προστάτευσαν τα συμφέροντα του Δημοσίου. Αυτοί οι εκπρόσωποι ανέλαβαν την ευθύνη αυτών των συμφωνιών και εγώ αποδέχομαι την ακεραιότητά τους και δεν μπορώ να την αμφισβητήσω.
Όμως, εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι, οφείλω να καταθέσω την εμπειρία μου από τις διαβουλεύσεις που κάναμε εμείς οι Βουλευτές της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Ελλάδας κατά το διάστημα που ήταν σταματημένο το έργο, με τους παραχωρησιούχους της Ε65 –ήταν και ο κ. Μουτσινάς τότε, αν θυμάμαι καλά- με τον Υφυπουργό κ. Καλογιάννη και με τους εργολάβους στην ΤΕΡΝΑ και τους υπόλοιπους.
Οι απαιτήσεις αποζημιώσεων σε περίπτωση οριστικής διακοπής του έργου –μας έφεραν χαρτιά τότε- ανέρχονταν σε 3 περιπτώσεις έως και το ποσό των 950 εκ. ευρώ, λόγω των σημαντικών αδυναμιών που το Δημόσιο είχε τότε παρουσιάσει στη χρηματοδότηση, στις απαλλοτριώσεις και στην εξασφάλιση της ομαλής χρηματοδότησης από τις τράπεζες με την αύξηση του spread και του επιτοκίου. Άρα, λοιπόν, είναι δεδομένο ότι αν το έργο διακοπτόταν εντελώς, θα πηγαίναμε σε δικαστικές διαδικασίες με αποζημιώσεις ύψους 900 εκ. ευρώ.
Σίγουρα θα χρειαζόμασταν ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσό –δηλαδή, πάνω από 500 εκ. ευρώ- για να αποζημιώσουμε αυτούς τους κυρίους, που θα ήταν κυρίως οι ξένοι τραπεζίτες και οι Ισπανοί, γιατί δεν θα έκαναν το έργο. Θα έπρεπε μετά εμείς να βάλουμε άλλο 1,5 δις ευρώ με δικούς μας πόρους, για να το φτιάξουμε το έργο με δικούς μας διαγωνισμούς. Άρα, λοιπόν, ποια είναι η ζημιά; Θα είχαμε αποζημιώσεις με απρόβλεπτο κόστος, με ξένα δικαστήρια και θα πληρώναμε πάλι το έργο από την αρχή.
Πρέπει να καταλάβετε ότι κερδίζουμε 1,7 δις ευρώ, την επιδότηση που δίναμε με την αρχική σύμβαση λόγω της μειωμένης κοστολόγησης της οικονομικής απόδοσης του έργου της Κεντρικής Ελλάδας που δεν είχε πολλά διόδια. Έπαιρναν τα διόδια οι εργολάβοι και 1,7 δις ευρώ επιδότηση στα 30 χρόνια από τον εθνικό προϋπολογισμό, για να καλυφθεί το έργο. Αυτό το κερδίζουμε. Άρα, σε 30 χρόνια –θα μου πείτε είναι πάρα πολλά- κερδίζουμε και αυτή την ωφέλεια. Η ωφέλεια είναι προφανής και μόνο κάποιος αδιάφορος για τη δικιά μας την περιοχή μπορεί να αντιδρά και να καταγγέλλει αυτή τη συμφωνία που επετεύχθη.
