Χριστούγεννα
Από την σημερινή μεγάλη ημέρα της Γεννήσεως του Χριστού θα βγάλουμε και θα κρατήσουμε κάποια διδάγματα, από το ιερό Ευαγγέλιο και από την ιστορία. Όταν ο βασιλιάς Ηρώδης κατάλαβε, ότι τον ενέπαιξαν οι Μάγοι, ότι έφυγαν στην πατρίδα τους από άλλο δρόμο, θύμωσε πάρα πολύ και διέταξε να σφαγούν όλα τα νήπια της Βηθλεέμ και της γύρω περιοχής, από ηλικίας δύο ετών και κάτω.
Έτσι υπολόγιζε, ότι μεταξύ αυτών θα είναι και ο Χριστός, ο βασιλιάς των Ιουδαίων. Αλλά λέμε, άλλαι αι βουλαί ανθρώπων, άλλα ο Θεός κελεύει. Άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ και του είπε: Σήκω, πάρε το παιδί και την μητέρα του και πήγαινε στην Αίγυπτο, γιατί πρόκειται ο Ηρώδης να το σκοτώσει.
Η φυγή στην Αίγυπτο
Και ο Ιωσήφ σηκώθηκε αμέσως, τους πήρε και έφυγε.
Εδώ τί έχουμε να παρατηρήσουμε; Τί μάς λένε τα λόγια αυτά;
Ότι ο Χριστός δεν είναι παιδί του Ιωσήφ, ούτε η Μαρία είναι γυναίκα του. Διαφορετικά θα έλεγε, πάρε το παιδί σου και την γυναίκα σου. Όμως ούτε ο Χριστός ήταν παιδί του Ιωσήφ, ούτε η Παναγία γυναίκα του. Γι’ αυτό λέγει το παιδί και την μητέρα του. Στην αρχή του ευαγγελίου του γράφει ο ευαγγελιστής Ματθαίος το γενεαλογικό δέντρο του Μεσσία:
Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ κλπ.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα για μεν τον άνδρα χρησιμοποιεί το ρήμα γεννώ, εγέννησεν, για δε την γυναίκα το ρήμα τίκτω, έτεκεν.
Όταν όμως φτάνει στην Παναγία, ενώ θα έπρεπε να γράψει εξής ετέχθη, γράφει εξής εγεννήθη Ιησούς, ο λεγόμενος Χριστός.
Αυτό φανερώνει, ότι η Παναγία εγέννησε τον Ιησού άνευ ανδρός. Επίσης, όταν φάνηκε η εγκυμοσύνη της Παναγίας, φίδια έζωσαν τον Ιωσήφ.
Τί να είναι τώρα αυτό; Tί να συμβαίνει, αφού το κυοφορούμενο δεν είναι δικό μου παιδί;
Έτσι σκέφθηκε να την αποπέμψει, να την διώξει, να την χωρίσει στα κρυφά. Όταν πάλι πήγαν στη Βηθλεέμ για να απογραφούν, λέγει το ιερό κείμενο, ότι πήγε ο Ιωσήφ με την Μαριάμ, που ήταν μνηστή του και όχι γυναίκα του. Μνηστή, που μάλιστα ήταν έγκυος. Άρα λοιπόν ο Ιωσήφ δεν υπήρξε σύζυγος της Παναγίας, ούτε ο Χριστός ήταν υιός του.
Σηκώνεται, λοιπόν, από τον ύπνο, τους παίρνει και φεύγουν για την Αίγυπτο.
Αυτό πάλι μάς λέει πολλά και σπουδαία.
Δεν διαμαρτυρήθηκε, δεν παραπονέθηκε. Δεν είπε, πού να πάω, Κύριε; Πού θα πήγαινε στο άγνωστο ανάμεσα σε ξένους χωρίς κανένα γνωστό, συγγενή ή φίλο;
Δεν είχε κάνει καμμιά προετοιμασία, δεν είχε χρήματα, συνάλλαγμα θα λέγαμε σήμερα, ούτε φαγητό, ούτε ρούχα για τόσο μακρινό ταξίδι.
Κι᾿ εκεί που θα πάνε, πώς θα ζήσουν; Πώς θα τα βγάλουν πέρα; Πόσο καιρό θα κάνουν;
Δεν γνωρίζει τίποτε. Και όμως κάνει υπακοή και φεύγει. Αφού το λέει ο Θεός, έτσι πρέπει να γίνει.
Λέγει το ευαγγέλιο, ότι ο Ιωσήφ ήταν άνθρωπος δίκαιος, δηλαδή ευσεβής και ενάρετος. Είχε μεγάλη πίστη και εμπιστοσύνη στο Θεό.
Ερμηνεία Εορτής Χριστουγέννων
Έχει ο Θεός, θα τα οικονομήσει, θα τα φέρει βολικά. Σύμφωνα με κάποια παράδοση της Εκκλησίας και τους λόγους κάποιων Πατέρων, έμειναν στην Αίγυπτο επτά χρόνια.
Αυτό, αγαπητοί μου, είναι μεγάλο δίδαγμα για μάς. Να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό. Να μη αμφιβάλουμε για την θεία Του πρόνοια. Όταν εμείς θελήσουμε να εφαρμόσουμε το άγιο θέλημά Του, Εκείνος θα μάς βοηθήσει να το επιτύχουμε.
Το λάθος είναι, όταν μόνοι μας, με τις δικές μας δυνάμεις προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα, χωρίς τον Θεό. Τότε είναι που θα αποτύχουμε, θα φάμε τα μούτρα μας.
Πολλοί διερωτώνται, τί θα κάνουμε στα δύσκολα χρόνια του αντιχρίστου; Όσοι δεν δεχτούν το χάραγμά του πώς θα ζήσουν;
Όπως έζησε ο Ιωσήφ με την Παναγία και τον διετή Χριστό κάτω από την προστασία του Θεού στην Αίγυπτο. Έχει ο Θεός πολλούς τρόπους να φροντίσει τους δικούς του. Όταν έρθει εκείνος ο καιρός, θα μάς το δείξει ο Θεός. Δεν θα αφήσει τους δικούς του στα χέρια και στην τυραννία του αντιχρίστου.
Ακόμη κάτι πολύ σπουδαίο, που πρέπει να προσέξουμε. Μέσα στο κρύο και στη νύχτα η Αγία Οικογένεια φεύγει για την Αίγυπτο.
Αν κάποιος τους έβλεπε και τους ρωτούσε, γιατί φεύγετε; Τί θα απαντούσαν;
Αποφεύγουμε την οργή του Ηρώδη.
Δεν μπορούσε διαφορετικά να γλυτώσει ο Χριστός; Ασφαλώς και μπορούσε, Θεός είναι. Χίλιους δύο τρόπους μπορούσε να χρησιμοποιήσει.
Γιατί χρησιμοποιεί αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο της φυγής; Για να διδάξει εμάς.
Τί να μάς διδάξει; Να δίνουμε τόπο στην οργή και να αποφεύγουμε τις εντάσεις.
Όταν ένας Θεός δίνει τόπο στην οργή, εμείς τί πρέπει να κάνουμε; Θα επιμένουμε με πείσμα στην δική μας άποψη και θα χαλάμε τις καρδιές μας;
Αυτά από το ιερό Ευαγγέλιο.
Το τραγικό τέλος του Ηρώδη
Ας μάθουμε το τέλος του Ηρώδη. Να δούμε και να τρομάξουμε για το τέλος των ασεβών. Για να σώσει τον θρόνο του, που ούτως ή άλλως κάποια μέρα θα τον έχανε, σκότωσε την γυναίκα του, την πεθερά του, ακόμη και δύο παιδιά του.
Μετά την γέννηση του Χριστού (Χριστούγεννα) έσφαξε 14.000 νήπια.
Είναι αιμοσταγής, παρανοϊκός και αδίστακτος εγκληματίας. Αλλά το τέλος των ασεβών είναι άθλιο και οδυνηρό. Λέγει η Αγία Γραφή, θάνατος αμαρτωλών πονηρός. Ο θάνατος των αμαρτωλών είναι φοβερός, γεμάτος πόνο.
Αυτό έπαθε και ο Ηρώδης.
Όλο του το σώμα, από την κορφή μέχρι τα νύχια γέμισε πληγές, σάπισε και τον έτρωγαν τα σκουλήκια. Έπεφταν οι σάρκες και φαινόταν γυμνά τα οστά του. Ο πόνος ήταν αφόρητος, γι’ αυτό και πολλές φορές αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Τού έπαιρναν όμως τα μαχαίρι από τα χέρια και έτσι το μαρτύριό του συνεχιζόταν.
Η βρώμα και η δυσοσμία ήταν ανυπόφορη. Κανείς δεν μπορούσε να τον πλησιάσει. Με ένα μακρύ φτυάρι, σαν αυτό που χρησιμοποιούν οι αρτοποιοί, του έδιναν φαγητό.
Γνώριζε πολύ καλά πώς, σαν πεθάνει, όλοι θα χαίρονται και θα πανηγυρίζουν.
Γι’ αυτό έδωσε εντολή και έκλεισαν στη φυλακή πολλούς αξιωματούχους, με την εντολή, όταν οι σάλπιγγες ανακοινώσουν τον θάνατό του, οι στρατιώτες να σφάξουν τους φυλακισμένους, για να κλαίνε κάποιοι την ώρα του θανάτου του.
Βέβαια η διαταγή αυτή δεν εκτελέσθηκε ποτέ.
Τόσο πολύ δε είχε πρησθεί, ώστε μετά τον θάνατό του, για να τον βγάλουν και να τον κηδεύσουν χάλασαν την πόρτα του δωματίου του. Τέτοιο άσχημο τέλος θα έχουν οι αμαρτωλοί και όλοι εκείνοι γονείς και γιατροί, που σκοτώνουν τα παιδιά, είτε γεννημένα, είτε αγέννητα, αν δεν μετανοήσουν ειλικρινά.
Αγαπητοί μου, Ας έχουμε εμπιστοσύνη πάντοτε στην πρόνοια και στην αγάπη του Θεού.
Να ζούμε κατά το άγιο θέλημά Του και να αποφεύγουμε την αμαρτία, την κάθε είδους αμαρτία. Να παρακαλούμε δεν τον δίκαιο Ιωσήφ και την Υπεραγία Θεοτόκο, να μεσιτεύουν για μάς, ώστε ο εν σπηλαίω τεχθείς Κύριος να μάς συναριθμήσει με τους δικούς Του ανθρώπους, να μάς κατατάξει στην δική Του οικογένεια, στην οικογένεια του ουρανού.
Αμήν.
