Πρόκειται για το τέλος που έχει θεσπιστεί σε πολλές χώρες του εξωτερικού και επιβάλλεται σε όλα τα σκάφη νηολογημένα σε ελληνικό ή αλλοδαπό νηολόγιο και τα οποία εισέρχονται και κυκλοφορούν στην ελληνική επικράτεια.
Το «Τέλος Παραμονής και Πλόων» (ΤΠΠ) θα υπολογίζεται σε ετήσια βάση και θα μπορεί να καταβάλλεται για χρονικό διάστημα ενός, τριών, έξι ή 12 μηνών ανάλογα με το χρόνο παραμονής του πλοίου στα ελληνικά χωρικά ύδατα.
Από το τέλος απαλλάσσονται τα μηχανοκίνητα ιδιωτικά πλοία αναψυχής ολικού μήκους έως 12 μέτρων, τα ιστιοφόρα ιδιωτικά πλοία αναψυχής ολικού μήκους έως 15 μέτρων καθώς και όλα τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής ανεξαρτήτως μήκους.
Το τέλος για τα μηχανοκίνητα σκάφη αναψυχής που υπερβαίνουν τα 12 μέτρα υπολογίζεται ως εξής:
α) για τα επόμενα τρία μέτρα, (ήτοι 12,01 έως 15 μέτρα), 200 ευρώ ανά μέτρο,
β) για τα επόμενα πέντε μέτρα (ήτοι 15,01 έως 20 μέτρα), 300 ευρώ ανά μέτρο,
γ) για τα επόμενα πέντε μέτρα (ήτοι από 20,01 έως 24 μέτρα), 400 ευρώ ανά μέτρο,
δ) για τα επόμενα μέτρα από 24,01 και πάνω, 500 ευρώ ανά μέτρο.
Για παράδειγμα ένα μηχανοκίνητο σκάφος αναψυχής 15 μέτρων για το οποίο υπολογίζεται ετήσιο τέλος 600 ευρώ, αν παραμείνει για τρεις μήνες στα ελληνικά χωρικά ύδατα θα καταβάλει 150 ευρώ, ενώ αν παραμείνει έξι μήνες θα καταβάλει 300 ευρώ.
Για σκάφος αναψυχής 20 μέτρων υπολογίζεται ετήσιο ΤΠΠ 2.100 ευρώ. Αν παραμείνει για τρεις μήνες θα επιβαρυνθεί με 525 ευρώ.
Σκάφος 24 μέτρων για το οποίο υπολογίζεται ετήσιο τέλος 3.700 ευρώ, αν παραμείνει για έξι μήνες θα επιβαρυνθεί με τέλος 1.850 και σκάφος 30 μέτρων επιβαρύνεται με 6.700 ευρώ, το οποίο αν παραμείνει για τρεις μήνες θα επιβαρυνθεί με τέλος 1.675 ευρώ.
Όσον αφορά τα ιστιοφόρα ολικού μήκους άνω των 15 μέτρων το ΤΠΠ υπολογίζεται ως εξής:
α) για τα επόμενα πέντε μέτρα, (ήτοι 15,01 έως 20 μέτρα), 200 ευρώ ανά μέτρο,
β) για τα επόμενα πέντε μέτρα (ήτοι 20,01 έως 25 μέτρα), 300 ευρώ ανά μέτρο,
γ) για τα πλοία από 25,01, 400 ευρώ ανά μέτρο.
Για παράδειγμα ένα ιστιοφόρο ολικού μήκους 20 μέτρων επιβαρύνεται εφόσον παραμείνει 12 μήνες στα ελληνικά ύδατα με 1.000 ευρώ, εάν παραμείνει για 6 μήνες επιβαρύνεται με 500 ευρώ, αν παραμείνει για 3 μήνες επιβαρύνεται με 250 ευρώ και αν παραμείνει για έναν μήνα επιβαρύνεται με 83,33 ευρώ.
Τα παραπάνω ποσά μειώνονται κατά 10% για κάθε πενταετία μετά την πάροδο της πρώτης πενταετίας από τη ναυπήγηση του σκάφους και η συνολική μείωση μπορεί να φτάσει έως και το 20%. Τα ποσά του τέλους μειώνονται επιπλέον κατά 5% σε περίπτωση προκαταβολής του για χρονικό διάστημα έξι μηνών και κατά 10% σε περίπτωση προκαταβολής για χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών.
Για τα χαρακτηριζόμενα παραδοσιακά πλοία αναψυχής το ποσό του τέλους μειώνεται κατά 25%.
Υπόχρεος για την καταβολή του τέλους είναι ο ιδιοκτήτης του σκάφους και για την καταβολή του ευθύνονται ο κάτοχος ή ο χρήστης.
Η καταβολή του ΤΠΠ γίνεται με την αγορά ειδικού σήματος από τη λιμενική αρχή του πρώτου λιμένα εισόδου στην ελληνική επικράτεια, ενώ θα είναι εφικτή και η αγορά του μέσω internet.
Μελέτη του Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου Ελλάδος την οποία έχουν στη διάθεσή τους τα υπουργεία Οικονομικών και Ναυτιλίας δείχνει ότι η επιβολή του φόρου στα σκάφη αναψυχής του 2009 καθώς και του φόρου πολυτελείας οδήγησε σε τεράστια απώλεια εσόδων για το ελληνικό δημόσιο, αλλά και σε σημαντική απώλεια θέσεων εργασίας από την ελληνική οικονομία. Οι παραπάνω φόροι οδήγησαν σε φυγή σκαφών από τα ελληνικά χωρικά ύδατα και σε μαζική απονηολόγηοη σκσφών από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ναυτιλιακού Επιμελητηρίου Ελλάδος από τις δηλώσεις ακινησίας σκαφών (κάτι αντίστοιχο της κατάθεσης πινακίδων για τα ΙΧ) λόγω της πολλαπλής φορολόγησής τους από το 2009 και μετά το δημόσιο εισέπραξε μόλις 191.000 ευρώ. Εάν δεν είχε επιβληθεί φορολογία θα εισπράττονταν συνολικά από το δημόσιο (φόροι καυσίμων, φόροι εισοδήματος, ΦΠΑ κτλ) 131 εκατ. ευρώ.
Παράλληλα, όπως επισημαίνεται από πηγές των δυο υπουργείων η απαλλαγή από το φόρο πολυτελούς διαβίωσης των σκαφών αναψυχής σε σχέση με τα ΙΧ υψηλού κυβισμού που δεν απαλλάχθηκαν έχει νόημα για την ελληνική οικονομία καθώς ο θαλάσσιος τουρισμός επιφέρει πολύ μεγάλα εισοδήματα στην Ελλάδα δημιουργώντας θέσεις εργασίας (επισκέψεις σκαφών ξένων χωρών, παραμονή σε μαρίνες κτλ) σε αντίθεση με τα ΙΧ υψηλού κυβισμού που ουσιαστικά επιβαρύνουν το ισοζύγιο πληρωμών χωρίς να δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Πηγές των δυο υπουργείων τονίζουν ότι το ενιαίο τέλος που θεσπίζεται αφορά μόνο τον πλου και την παραμονή στη χώρα όλων των σκαφών αναψυχής, ανεξαρτήτως σημαίας. Πρόκειται δηλαδή για «διόδια» που σήμερα δεν πληρώνει κανείς, όπως επίσης κι ένα τίμημα για τη στάθμευση των σκαφών αυτών σε μη ιδιωτικές μαρίνες που σήμερα είναι δωρεάν. Οποιοσδήποτε πλέει στα ελληνικά νερά δεν πληρώνει τίποτα, δένει το σκάφος του σε λιμάνι κι επίσης δεν πληρώνει τίποτα. Για πρώτη φορά θα πληρώνει τέλος ανάλογα με το χρόνο παραμονής του στην Ελλάδα.
Πηγη:CAP.GR
