Σύμφωνα με πληροφορίες ανώφελη και χωρίς κέρδος αποδείχτηκε για τη μεγάλη πλειοψηφία των παραγωγών ελιάς Καλαμών, η στάση τους να κρατήσουν ποσότητες από το προϊόν στις αποθήκες τους, με την προσδοκία να το πουλήσουν αργότερα, όταν ο μεγάλος όγκος της παραγωγής θα «είχε φύγει» για το εξωτερικό και ενδεχομένως η εγχώρια αγορά, εμφάνιζε ζήτηση για το προϊόν.
Τη συγκεκριμένη εμπορική τακτική εφαρμόζουν οι αγρότες σε αρκετές περιοχές της χώρας, εφόσον διαθέτουν βέβαια την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή (αποθήκες) καθώς επίσης και την απαραίτητη τεχνογνωσία, αφού οι ελιές που αποθηκεύονται σε κάδους, πρέπει να αλατίζονται ανά διαστήματα, με μια πολύπλοκη διαδικασία, αλλά και την οικονομική ευχέρεια να μην έχουν την ανάγκη να εισπράξουν αμέσως χρήματα.
Αν και τις προηγούμενες χρονιές, οπότε οι σοδειές ήταν μικρότερες σε όγκο από τη φετινή, η πώληση του προϊόντος κατά τους μήνες Απρίλιο – Μάρτιο, εξασφάλισε σημαντικά υψηλότερες τιμές απ’ αυτές που επικράτησαν στην αρχή της περιόδου, αυτό σύμφωνα με πληροφορίες, δεν συνέβη φέτος.
Οι παραγωγοί πούλησαν ακόμη και χαμηλότερα, απ’ ότι στην έναρξη της σαιζόν, ενώ πολλοί «έπιασαν» πανομοιότυπες τιμές εν συγκρίσει με το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο.
Κάποιοι αποδίδουν το γεγονός στο ότι οι μεγάλες ποσότητες έφυγαν φέτος «εύκολα και γρήγορα» στο εξωτερικό, αλλά και στην υπερπαραγωγή που παρατηρήθηκε σε περιοχές κατεξοχήν ελαιοπαραγωγικές.
Αυτή η υπερπαραγωγή βέβαια δεν ισχύει για τις περιοχές της Πελοποννήσου, αφού ο καιρός και οι συνθήκες που επικράτησαν δεν ευνόησαν τους αγρότες.
Θυμίζουμε τέλος πως η περσινή πλέον συγκομιδή διεξήχθη υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες (βροχή, κρύο), ενώ υπήρξαν και ζημιές από τη χαλαζόπτωση. Γεγονός που αν μη τι άλλο μας υπενθυμίζει πόσο ευάλωτη είναι η αγροτική δραστηριότητα απέναντι στην κακοκαιρία.
Αλέξανδρος Μπίκας
