Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη η σημερινή.
Υπολογίζεται ότι το 2% του παγκόσμιου πληθυσμού, γύρω στα 150 εκατομμύρια ψυχές, ζουν εκτός της πατρίδας τους.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς νιώθει ένας άνθρωπος μακριά από την πατρίδα του?
Γιατί άφησε τις αναμνήσεις του,την πατρίδα του,ίσως και την οικογένειά του και ξενιτεύτηκε για ένα καλύτερο αύριο?
Συχνά η λέξη “μετανάστης” περιέχει κάτι αρνητικό για όλους εμάς που μένουμε στην πατρίδα μας και βλέπουμε τους “άλλους” να διεκδικούν ό,τι κι εμείς και μάλιστα σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο…
Δεν φταίνε όμως οι μετανάστες για τις δυσκολίες που περνούμε ως Έλληνες στην Ελλάδα.
Ας σκεφτούμε μήπως οι γονείς μας ,οι παππούδες μας ή κάποιος άλλος συγγενής ή φίλος μας αναγκάστηκε να μεταναστεύσει για να στρώσει τη ζωή του.Πώς θα νιώσουμε αν αναγκαστούμε και εμείς οι Έλληνες να μεταναστεύσουμε και αντιμετωπίσουμε εχθρικότητα εκεί που θα πάμε?
Αυτός που αναγκαστικά μεταναστεύει ίσως παίρνει την δυσκολότερη απόφαση στη ζωή του.Είναι όμως θαρραλέος και σίγουρα εργατικός.Όταν λοιπόν μιλούμε για μετανάστες και μάλιστα για όσους βρίσκονται στην Ελλάδα, αντί να τους “φοβόμαστε” και να τους περιθωριοποιούμε καλό θα ήταν να τους δείξουμε σεβασμό γιατί αν μη τι άλλο ….ποτέ δεν ξέρεις πόσο γρήγορα μπορεί να βρεθούμε κι εμείς στη θέση τους.
