Αγαπητοί φίλοι -συντοπίτες και μη- είπαμε να δημοσιεύσουμε κάποια στοιχεία για το «καλό» Ελληνικό ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το αξίωμα ότι το «εθνικό» αγροτικό μας προϊόν συνεχίζει να παράγεται σε άριστη ποιότητα και να διατίθεται στους Έλληνες καταναλωτές σε προσιτή (υπό προϋποθέσεις) τιμή .
Πoιό λοιπόν είναι το «καλό» ελαιόλαδο και πώς θα το ξεχωρίσω;
Έπονται μερικοί βασικοί και ολότελα πρακτικοί κανόνες, διατυπωμένοι ιεραρχικά και με τη σημείωση ότι για να ισχύει ο δεύτερος πρέπει να ισχύει ο πρώτος κ.ο.κ. . Μιλάμε πάντα για το ελληνικό «εξαιρετικό παρθένο» ελαιόλαδο.
1.Άριστη αγορά θεωρείται εκείνη για την οποία έχω βεβαιωθεί ότι ΟΛΑ τα χρήματα που πληρώνω παραμένουν στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι προσέχω α. από ποιόν αγοράζω, καθόσον υπάρχουν πωλητές (εταιρείες τυποποίησης, μπακάλικα κτλ.) που κρύβουν τα μη ελληνικά συμφέροντά τους κάτω από ελκυστικές ελληνικές επωνυμίες, β. μετά την επαλήθευση της προηγούμενης συνθήκης θα πρέπει να σιγουρευτώ πως και τα υλικά τυποποίησης (μπουκάλια, δοχεία, ετικέτες κτλ.) είναι κατασκευασμένα στην Ελλάδα και γ. αφού εκπληρώνονται οι δύο προηγούμενες συνθήκες θα πρέπει να σιγουρευτώ ότι το προϊόν που ετοιμάζομαι να αγοράσω δεν έχει υποστεί τηλεοπτική (τουλάχιστον) διαφήμιση (τουτέστιν, αν αγοράσω κάτι που διαφημίζεται στην τηλεόραση πληρώνω στην τιμή του προϊόντος και κοπανιστό αέρα εις υγεία εμού του κορόιδου).
2. Δεν αγοράζω ποτέ ελαιόλαδο συσκευασμένο στον παραδοσιακό 16λιτρο (περίπου) τενεκέ, γιατί απλώς πετάω τα λεφτά μου, αγοράζοντας ένα προϊόν που, ακόμα και άριστο να είναι (που δεν είναι), σε λίγο καιρό θα έχει γίνει σκάρτο. Το ότι ξέρω τον παραγωγό δεν προσφέρει τίποτα θετικό σε μια τέτοια αγορά.
3.Αγοράζω μόνο τυποποιημένο ελαιόλαδο, εφόσον είναι συσκευασμένο σε μπουκάλι γυάλινο ή PET (πλαστικό τροφίμων) ή σε λευκοσιδηρά δοχεία ή σε ειδικούς ασκούς, και πάντοτε σε χωρητικότητες το πολύ πέντε λίτρων.
4.Προτιμώ να κάνω τις αγορές μου από ελαιοπαραγωγούς (δηλαδή αγρότες μεμονωμένους ή συνεταιρισμένους και ελαιοτριβείς), γιατί οι ελαιοπαραγωγοί, επειδή σέβονται το προϊόν του ιδρώτα τους, βάζουν με καμάρι τα στοιχεία τους πάνω στις συσκευασίες, ώστε να μπορώ να επικοινωνήσω απευθείας μαζί τους, αν κάτι δεν μου άρεσε, αν θέλω κάποια παραπάνω πληροφορία κτλ.
5. Πέραν της ένδειξης οξύτητας, της ένδειξης «εξαιρετικό παρθένο» και κάποιων άλλων σημάνσεων, η αναγραφή ποιοτικών δεικτών, κατά τρόπο που να συνάγεται ότι το προϊόν έχει υποστεί ποιοτικό έλεγχο, είναι σημάδι θετικό (συνήθως, υπεροξείδια, Κ, και κηροί).
6.Εφόσον έκανα την αγορά, αν κατά τη δοκιμή διαπιστώσω ότι το προϊόν είναι διαυγές και ότι μου δίνει μια γεύση που θα μπορούσα να την περιγράψω σαν φρουτώδη, πικρή ή πικάντικη κι ένα άρωμα που μου θυμίζει τη μυρωδιά των φύλλων της ελιάς, όταν τα τρίβω στην παλάμη μου, τότε έχω κάνει μια κατ΄αρχάς άριστη αγορά.
7. Η αγορά μου, ωστόσο, θα μείνει μόνο κατ΄αρχάς άριστη (και όχι συνολικά), εάν πληρώσω για κάθε λίτρο λάδι πάνω από 5,5 € για συσκευασίες ενός λίτρου και πάνω από 5,0 ευρώ (ανά λίτρο) για συσκευασίες μέχρι πέντε λίτρα.
Δεν υπάρχουν εξωτικά και ειδικά ελαιόλαδα που δικαιολογούν τιμές μεγαλύτερες. Μεγαλύτερες τιμές δικαιολογούνται μόνο στην περίπτωση αγοράς κάποιας κατηγορίας (συνήθως μικρές παραγωγές) με ιδιαίτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν, για παράδειγμα, το πραγματικό αγουρέλαιο και το (δυσεύρετο) λάδι αγριελιάς.
8.Για να διατηρήσω σε άριστη κατάσταση το άριστο ελαιόλαδο που αγόρασα, πρέπει να το κρατήσω σε θερμοκρασία κάτω από 20 βαθμούς και να μη το δει ποτέ φως. Καλό είναι να θυμάμαι ότι ελαιόλαδο είναι «ζωντανό» προϊόν, οπότε το χρώμα και η γεύση του με τον καιρό αλλοιώνονται. Προτιμώ λοιπόν τις μικρότερες συσκευασίες, ώστε να καταναλώνεται γρήγορα το περιεχόμενό τους, και προσέχω κάθε φορά που ανοίγω μια συσκευασία να την ξανακλείνω καλά, μέχρις ότου τελειώσει το περιεχόμενό της, οπότε επιβάλλεται να την πετάξω…
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΟΡΕΞΗ ΛΟΙΠΟΝ!
