Η Στυλίδα γίνεται χωριό… Κλείνει το υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας

Σε νέο γύρο κλεισιμάτων καταστημάτων προχωράει η Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.

Η Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Εργαζομένων Εθνικής Τράπεζας  καταγγέλλει:

Τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ ήδη στρώνουν το έδαφος: προαναγγέλλουν νέο πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης ως τέλος του χρόνου, αναφέροντας μάλιστα ότι στόχος είναι η μείωση κι άλλων 500 συναδέλφων και μάλιστα από το δίκτυο.

Πραγματικά η Διοίκηση Μυλωνά ξεπερνάει κάθε όριο υποκρισίας: την ίδια στιγμή που μειώνουν τα καταστήματα ξανά, βγαίνουν στις οικονομικές ιστοσελίδες πληρωμένα δημοσιεύματα που προβάλλουν το άνοιγμα νέου υποκαταστήματος στη Ρόδο, ενώ πρόκειται για γραφείο συναλλαγών που ήδη λειτουργούσε και απλά από 2 άτομα θα είναι 3!

Την ίδια στιγμή που συνεχώς διώχνουν κόσμο από το δίκτυο για να τους πάνε σε μονάδες κεντροποίησης, και ετοιμάζουν να διώξουν δεκάδες συναδέλφους με τη νέα εθελούσια, προβάλλουν τις πενιχρές 46 προσλήψεις πανελλαδικά. Το θράσος τους δεν έχει όρια.

Η Διοίκηση μιλάει για μείωση του λειτουργικού κόστους, όταν πετάει εκατομμύρια σε έργα βιτρίνας όπως το rebranding που έμεινε ξανά στη μέση, προσλαμβάνει συνεχώς ειδικούς συνεργάτες από την αγορά, και οι εργολάβοι κάνουν πάρτι εκατομμυρίων σε κάθε υπηρεσία της τράπεζας πια. Αυγατίζουν τα κέρδη για τους ίδιους και τους κολλητούς τους ενώ οι εργαζόμενοι χάνουμε διαρκώς περισσότερα

Πλήρης αδιαφορία για τις συνθήκες που επικρατούν στο δίκτυο καταστημάτων. Οι συνάδελφοι εξοντώνονται από την εντατικοποίηση, η δουλειά δεν βγαίνει. Η πίεση με τα ραντεβού έχει  προκαλέσει σε πολλούς συναδέλφους προβλήματα υγείας.

Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι τόσες πολλές, που αν κάποιος αρρωστήσει ή λάβει άδεια δεν υπάρχει διαθέσιμος για αναπλήρωση. Για παράδειγμα, έχουν μείνει τόσο λίγοι ταμίες, που σε περίπτωση κρούσματος κορονοϊού ψάχνουν σε όλη την Αττική.  

Στην επαρχία λένε ακόμα ότι περισσεύουν οι συνάδελφοι! Με τα νέα κλεισίματα θα χαθούν νέες θέσεις υπαλλήλων και στελεχών  και θα ενταθούν οι μετακινήσεις σε μακρινά καταστήματα. Έχουν μείνει τόσο λίγοι συνάδελφοι στην πραγματικότητα, που στέλνουν κόσμο από τη Μαγνησία στο νομό Λάρισας ή στις Σποράδες, από την Κορινθία στην Αχαΐα και αντίστροφα, από τη Χαλκίδα στην Ιστιαία ή την Αιδηψό. Συνάδελφοι και συναδέλφισσες οδηγούν χιλιόμετρα και ταλαιπωρούνται αφόρητα για ώρες εκτός από την εργασία τους, ενώ ο νέος κανονισμός οδοιπορικών συχνά δημιουργεί νέα προβλήματα.

Σημασία έχει μόνο να τρέχουν γρήγορα τα έργα, όπως τα περίφημα paperless, που τελικά όλοι βλέπουν ότι αυξάνουν το χρόνο διεκπεραίωσης και τον όγκο της δουλειάς μας. Μας αναγκάζουν να χρησιμοποιούμε το δικό μας κινητό για τις ηλεκτρονικές υπογραφές αλλά έχουν κεφάλαιο για να κάνουν αχρείαστες αλλαγές στο look του intranet, χωρίς προειδοποίηση και τέλος του μήνα.

Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι άλλη γραφιστική ή άλλο χρώμα στους τοίχους και τις πινακίδες, αυτό που χρειαζόμαστε εμείς κι η πελατεία είναι να γίνουν μαζικές προσλήψεις, να σταματήσει η αιμορραγία του δικτύου.

Η δε πίεση των στόχων για πωλήσεις έχει ξεφύγει. Καθημερινά οι περιφερειακοί και οι γραμματείς τους στέλνουν άπειρα mail για τα νούμερα για τα προϊόντα, εγκαλούν τους συναδέλφους που δεν είναι «τόσο ψηλά», ενώ η στοχοθεσία έχει γίνει ατομική.

Χωρίζουν τα πελατολόγια, πλέον οι συνάδελφοι σε όλους τους τομείς έχουν το δικό τους (business, premium, ιδιώτες) και αξιολογούνται με βάση αυτά και μόνο αυτά. Ο παραλογισμός τους δεν έχει όρια: δεν θέλουν να εξυπηρετούμε τον πελάτη που έχουμε μπροστά μας, αλλά να τον πετάμε μπαλάκι αλλού και να ασχολούμαστε μόνο με το πελατολόγιο και τις πωλήσεις.

Και βέβαια, η ταλαιπωρία των πελατών, ιδιαίτερα των αδύναμων κοινωνικών ομάδων, όπως συνταξιούχοι, άνεργοι, μετανάστες, θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο με τις σχεδιαζόμενες αλλαγές, όπως με την αφαίρεση ορισμένων εργασιών από τα καταστήματα. Το πρόβλημα δεν είναι οι ηλεκτρονικές εργασίες, αλλά ότι επιβάλλεται παντού και υποχρεωτικά, με αποτέλεσμα ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως πχ οι ηλικιωμένοι, να μην έχουν πρόσβαση και να μην εξυπηρετούνται. Δεν λαμβάνουν υπόψιν καν  ότι κομμάτι του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση στο internet.

Το τηλεφωνικό κέντρο λειτουργεί πλέον εργολαβία και εκτός του κτιρίου Μοσχάτου, με ενοικιαζόμενους συναδέλφους με μισθούς πείνας και συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που άρα συνεχώς εναλλάσσονται. Επομένως η πελατεία δεν εξυπηρετείται, με αποτέλεσμα να προσέρχεται στα καταστήματα.

 Η ψηφιοποίηση τελικά απλά είναι η νέα ευκαιρία να παράξουν ακόμα περισσότερο κέρδος σε βάρος μας, μειώνοντας το προσωπικό. Το έχουμε ξαναπεί: μηχανήματα που δεν παίρνουν όλες τις συναλλαγές ή δυσκολεύονται προφανώς οι ηλικιωμένοι, ισοδυναμούν με χαμένο χρόνο υπαλλήλου στο μηχάνημα να κατευθύνει την πελατεία τη στιγμή που ένας ταμίας θα το έκανε γρήγορα και εξυπηρετικά ή ένας υπάλληλος να εξηγεί ότι δεν μπορεί να εκδώσει κάρτα και γίνεται μόνο μέσω internet banking,

Ο σημερινός συνδικαλισμός είναι κομμάτι του προβλήματος

Χρειάζεται συλλογική αντεπίθεση εδώ και τώρα!

Είναι ντροπή για το συνδικαλισμό η στάση των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ σε όλα αυτά που ζούμε και όσα έρχονται. Ο ΣΥΕΤΕ είναι ο καλύτερος σύμμαχος της Τράπεζας, τα βλέπει όλα καλά και δεν αντιδράει σε τίποτα. Καλή η στοχοθεσία, καλά τα κλεισίματα, καλή η εθελούσια, καλό το πελατοκεντρικό, καλές οι αποσπάσεις, καλή η αξιολόγηση. Δεν είναι άφαντοι, γνωρίζουν όλα τα σχέδια της Διοίκησης και δεν κάνουν τίποτα γιατί έχουν συμφωνήσει.

Συμφώνησαν μάλιστα στην ξεφτίλα μας έκτακτης ενίσχυσης το Σεπτέμβρη, σε πόντους go 4 more. Για να τους ξοδέψουμε σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, ούτε καν παντού, μόνο σε συμβεβλημένες, κι έτσι κάνει και καλά deal η Τράπεζα. Και έβγαλε και ανακοίνωση ο Σύλλογος προβάλλοντάς το, γιατί είναι καλό που η Τράπεζα δίνει έκτακτα όσα θέλει, όποτε θέλει και σε όποιον θέλει. Υπερθεμάτιζαν οι συνδικαλιστές των ΔΗΣΥΕ και ΔΑΚΕ που δεν υπάρχουν κρατήσεις και εισφορές. Συνδικαλισμός υπέρ της μαύρης εργασίας, χωρίς κρατήσεις και εισφορές για τα ασφαλιστικά ταμεία. Το πόσα κέρδισε έτσι η Τράπεζα ούτε κι εμείς δεν μπορούμε να υπολογίσουμε, μάλλον δεν της κόστισε τίποτα.

Είχαμε προτείνει απεργία για μαζικές προσλήψεις στο δίκτυο ειδικά, αρνήθηκαν. Προτείναμε αγώνα ενάντια στα κλεισίματα καταστημάτων  μαζί με την τοπική κοινωνία, αρνήθηκαν. Ούτε απεργία ενάντια στο νόμο Άδωνη Γεωργιάδη δεν έκανε ο ΣΥΕΤΕ, πλάτες στη Διοίκηση, πλάτες και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Αποδέχονται τα πάντα, και όταν οι συνάδελφοι ζητούν παρέμβαση, συχνά μας λένε ό,τι μας λέει η Διοίκηση. Αρνούνται να εγγράψουν μέλη συναδέλφους μέσω συνεταιριστικών τραπεζών, και συναδέλφους μέσω ΙΚΥ, που ζητούν το αυτονόητο: να ενταχθούν στον κανονισμό εργασίας και να μην είναι με μισθούς 800 ευρώ και χωρίς δικαιώματα!

Το μόνο που ενδιαφέρει το Προεδρείο είναι πώς θα λειτουργεί αντιδημοκρατικά ο Σύλλογος, μοιράζοντας μεταξύ τους τις αποσπάσεις μη λαμβάνοντας υπόψιν το εκλογικό αποτέλεσμα και τη βούληση των συναδέλφων. Αποκλείοντας την Πρόταση Προοπτικής και το Μπροστά, 4^η και 3^η παράταξη στις εκλογές, από τις συναντήσεις με τη Διοίκηση. Θέλουν να μας κρύβουν τις πληροφορίες και τα σχέδια της Διοίκησης, μέχρι και επιστολές συναδέλφων.

Για γέλια και για κλάματα είναι βέβαια και οι άλλοι Σύλλογοι, ΣΕΠΕΤΕ (ΔΑΚΕ) και ΣΥΤΑΤΕ (Πασκε). Τη στιγμή που οι συνάδελφοι βράζουν, αυτοί αλληλοσυγχαίρονται μεταξύ τους και χαιρετίζουν συνδικαλιστές που φεύγουν με πακέτα εθελούσιας. Για την Τράπεζα βέβαια, πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος. Πώς αλλιώς κρατούν τις καρέκλες με τόσα λίγα μέλη;

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες.

 Δεν είναι κοινοτυπία να πούμε ότι δεν πάει άλλο και πρέπει να υπάρξει συλλογική αντίδραση. Είναι η ανάγκη μας. Χρειαζόμαστε ένα σωματείο αγωνιστικό. Να οργανώσουμε τους συναδέλφους που δεν θέλουν να είναι κακοπληρωμένοι και φοβισμένοι, που διεκδικούν όσα δικαιούνται! Να βάλουμε ένα φρένο στα σχέδια της Τράπεζας πριν είναι αργά, πριν βρεθούμε άνεργοι. Όπως έγραψε ένας δημοσιογράφος, «δεν διώχνει το web banking τους τραπεζοϋπαλλήλους, αλλά οι τραπεζίτες» (Γ. Κιμπουρόπουλος, «Η φυσική βλακεία του κεφαλαίου», 21/10/2023).

Στις 18 Νοέμβρη να είμαστε όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση του ΣΥΕΤΕ. Να κινητοποιηθούμε και να δράσουμε. Να τη μετατρέψουμε σε αγωνιστικό σταθμό, να μιλήσουν οι συνάδελφοι για τα προβλήματα που βιώνουν, να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις, να γυρίσουμε σελίδα στο Σύλλογο. Πέρυσι, η διαφορά στην καταψήφιση των πεπραγμένων ήταν πολύ μικρή. Μας αξίζει μια συλλογική ανάταση, η νέα γενιά τραπεζοϋπαλλήλων πρέπει να ορθώσει ανάστημα!