«Τι κοιτάς ρε βλάκα; Δεν σου έχω πει εμένα να μην με κοιτάς;»
«Κοιτάχτε τη ρε αυτή πώς είναι: αν τη δει στην παραλία η greenpeace θα την περάσει για φάλαινα και θα την σπρώξει μες στη θάλασσα…»
«Αν τολμήσεις και ξαναέρθεις ρε βούρλο στο καφέ που αράζουμε θα φας τρελό κράξιμο…»
«Την είδατε τι φόραγε πάλι σήμερα στο σχολείο; ‘Ντάξει, τελείως fail το άτομο…»

Πλάκα κάνουμε… πλάκα, χαβαλέ ή καλαμπούρι. Πότε όμως η πλάκα σταματάει να είναι πλάκα και γίνεται εκφοβισμός;;;

Βασικά σημεία για να διακρίνεις τη διαφορά…;;;

• Η ένταση. Δηλαδή το πόσο άσχημες λέξεις χρησιμοποιούνται (βρισιές, κλπ);
• Το αν αναφέρονται σε κάποιο χαρακτηριστικό εμφάνισής; Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για κάτι που δεν μπορείς να το επιλέξεις; (π.χ. ύψος, σωματική αναπηρία, κλπ)
• Αν εμπεριέχει άμεσα ή έμμεσα απειλή;

 Όλα αυτά και συγχρόνως τίποτα από αυτά δεν βοηθούν να ξεχωρίσουμε την πλάκα από τον εκφοβισμό. Είναι σαν να το προσεγγίζουμε το όλο θέμα από λάθος δρόμο…

Ο πιο σίγουρος δρόμος είναι αυτός που σχετίζεται με την σχέση και το συναίσθημα, δύο λέξεις-έννοιες που όλοι οι άνθρωποι καταλαβαίνουμε ανεξαρτήτως οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού μας. Είμαστε όλοι άνθρωποι σημαίνει πάντα κάτι αισθανόμαστε και πάντα με κάποιον τρόπο σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους γύρω μας. (Άλλωστε, το να έχουμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους είναι μία από τις πιο βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Οι άνθρωποι ποτέ, σε καμιά ιστορική στιγμή δεν ζούσαν μόνοι τους, αποκομμένοι ο ένας από τον άλλον)

• Η πλάκα γίνεται μόνο μεταξύ φίλων. Μπορεί ακόμη και μια από τις προσβλητικές φράσεις που γράφουμε στην αρχή του κειμένου, αν την ακούσω από έναν φίλο μου να μην με πονέσει. Και αν με πονέσει μπορώ να πω πώς  ένιωσα στον φίλο μου και να του ζητήσω να μην το ξανακάνει.  Το ποιος είναι φίλος μας και ποιος όχι είναι κάτι που όλοι μπορούμε να ξεχωρίσουμε…

• Η πλάκα που μου κάνουν δεν γίνεται να με κάνει να αισθάνομαι πόνο, ντροπή, φόβο, θλίψη, θυμό και αγωνία τόση που δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ… Οτιδήποτε με κάνει να αισθάνομαι αυτά τα συναισθήματα, απλά δεν είναι πλάκα.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα δεις ή θα ακούσεις κάποιον να κάνει ή να λέει κάτι σε κάποιον άλλον που μοιάζει με πλάκα, αλλά δεν είσαι και σίγουρος…, στάσου μια στιγμή και σκέψου :

• Σε ποιόν την κάνει την πλάκα, τι του είναι αυτός, τι σχέση έχουν μεταξύ τους; Είναι φίλοι;
• Πώς αισθάνεται ο άλλος; Τι θα αισθανόμουν εγώ στη θέση του αν μου το έλεγαν αυτό;

Με απλά λόγια:
Έχει πλάκα κάποιος να πονά; Έχει πλάκα να φοβάται; Έχει πλάκα να ντρέπεται;
Έχει πλάκα να στεναχωριέται και να αγωνιά  τόσο που να μην μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια ;